Έτσι αλλάζει επίπεδο ο Ιωαννίδης – Πως θα γίνει …«τανκ»!

Tα τρία «πράγματα» που θα αλλάξουν επίπεδο τον Έλληνα επιθετικό

Eϊναι μία όμορφη ποδοσφαιρική συζήτηση αυτή που «ανοίγει» ο Φώτης Ιωαννίδης με τις εμφανίσεις και τα γκολ του μέσα στον Φεβρουάριο, η οποία αποκτά και λίγο παραπάνω ενδιαφέρον από την απόφαση του Παναθηναϊκού να αρνηθεί την πρόταση 2 εκατομμυρίων ευρώ από το MLS για την παραχώρηση του Έλληνα επιθετικού, σε μία περίοδο όπου το κενό του θα μπορούσε να καλυφθεί μόνο μέσα από την αγορά των ελευθερών, σε ένα διάστημα όπου ο μοναδικός διαθέσιμος φορ ήταν ο Καρλίτος. Ο Φεντερίκο Μακέντα προετοιμαζόταν για την επέμβαση στον αστράγαλο.

Ανεξάρτητα από την άποψη του καθενός για το αν ήταν μια σωστή ή λάθος απόφαση, είναι μια επιλογή που δείχνει την πίστη του συλλόγου στο πρόσωπο του ποδοσφαιριστή. Ο 22χρονος στράικερ δημιουργεί προσδοκίες για το παρόν και το μέλλον. Δεδομένα αποτελεί μία περίπτωση που έχει προοπτική, υπάρχει το «πακέτο» εκείνο που βάζει υπαρκτά επιχειρήματα στην «μπορεί να γίνει ο Ιωαννίδης ένας καθοριστικός παίκτης για την ομάδα», ωστόσο, για να φτάσει ο διεθνής άσος σε αυτό το επίπεδο θα πρέπει να δουλέψει, να βελτιώσει και να αλλάξει προς το καλύτερο τρία ζωτικής σημασίας στοιχεία του αγωνιστικού του προφίλ.

Σε αντίθετη περίπτωση δεν θα μάθουμε ποτέ το εύρος των ικανοτήτων του και θα παραμείνει για όσο διάστημα φορά την πράσινη φανέλα μία αξιόπιστη εναλλακτική επιλογή που θα έρχεται είτε από τον πάγκο είτε θα βρίσκει την πόρτα για την βασική ενδεκάδα μέσα από συγκυρίες.

Τα τρία πρέπει για να γίνει «τανκ»

Η πρώτη ποδοσφαιρική και σωματική ύλη του Φώτη είναι πολύ καλή. Φτάνει; Όχι. Δεν συναντάς κάθε μέρα ένα παιδί, γηγενή, κοντά στο 1.90, δυνατό, με καλή τεχνική κατάρτιση και αίσθηση του γκολ. Φτάνουν; Για αυτό που θα μπορούσε να γίνει, όχι. Ποιό είναι λοιπόν το τρίπτυχο που μπορεί να κάνει τον Ιωαννίδη έναν τοπ επιπέδου επιθετικό για τα ελληνικά δεδομένα;

• Η βελτίωση στο κομμάτι του finishing. Το να γίνει πιο αποτελεσματικός στις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται. Να βρίσκει το «εύκολο» γκολ. Στο ντέρμπι κόντρα στην ΑΕΚ πέτυχε το 3-0, σε μία φάση όπου μπήκε ανάμεσα στα στόπερ της Ένωσης και έβαλε ιδανικά το σώμα του για να «χαϊδέψει» την μπάλα και να σκοράρει. Έβαλε το δύσκολο και έχασε δύο «εύκολα». Ο σέντερ φορ του Παναθηναϊκού ευκαιρίες σαν και εκείνη στο φινάλε του πρώτου ημιχρόνου όπου σούταρε πάνω στον πορτιέρε του «δικεφάλου» και στο τετ-α-τετ με τον Τσιντώτα όπου σε κενή εστία πλάσαρε αδύναμα και η μπάλα σταμάτησε στην γραμμή από την άμυνα του αντιπάλου, πρέπει να τις τελειώνει. Το κομμάτι του γκολ για έναν σέντερ φορ είναι ταλέντο αλλά είναι και δουλειά. Σκληρή δουλειά. Μπορεί ο Ιωαννίδης να μην είναι σε θέση να φτάσει στο «9-10» στην εκτέλεση αλλά σίγουρα μπορεί με την προπόνηση στα «τελειώματα» να ανέβει στο «7-8» και να φτάσει σε διψήφιο αριθμό τερμάτων ανά σεζόν.

Οι τελικές του προσπάθειες στο αθηναϊκό ντέρμπι, όπου σε τρεις κλασσικές ευκαιρίες, σκόραρε στη μία

• Eξίσου σημαντικό «πρέπει» το κομμάτι της βελτίωσης των σωματικών του προσόντων. Είναι αμαρτία από τον ποδοσφαιρικό θεό να έχει αυτή την σωματοδομή και να μην είναι ήδη ένα «θηρίο» τύπου Άμραμπατ. Είναι λογικό από την στιγμή που μεγάλωσε ποδοσφαιρικά στην Ελλάδα να μην έχει δουλέψει όσο πρέπει στα φυσικά του προσόντα αλλά η πρόοδος και η βελτίωση είναι εκεί. Πάντα εκεί. Μπροστά σε όποιον θέλει να την πάρει και να τον οδηγήσει σε άλλα μονοπάτια. Θα μιλάμε για άλλον παίκτη αν ο Ιωαννίδης δουλέψει σε αυτόν τον τομέα και πλησιάσει στο μεγάλο του ίνδαλμα, τον ένα και μοναδικό Λουκάκου.
• Η τρίτη πτυχή αφορά το τακτικό κομμάτι, πάνω στο οποίο ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και το επιτελείο του προσπαθούν να τον βάλουν στο σωστό καλούπι. Στον Φώτη αρέσει να βγαίνει αρκετά μέτρα μακριά από την περιοχή, να κάνει επαφές με την μπάλα, να ανοίγει το παιχνίδι, να έχει περισσότερη συμμετοχή από αυτή που θα έπρεπε να έχει. Το αγωνιστικό του προφίλ και τα χαρακτηριστικά του όμως υπαγορεύουν το εξής: Όσο πιο κοντά στο αντίπαλο «κουτί» βρίσκεται, τόσο πιο επιδραστικός μπορεί να γίνει. Να ανοίξει διαδρόμους, να «σπάσει» μπάλες κοντά στην περιοχή, να γυρίσει και να εκτελέσει, να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο αντίπαλο τέρμα και όχι να χαραμίζεται σε κινήσεις που δεν βοηθούν τον ίδιο αλλά ούτε και την ομάδα. Nα μην τον «τραβάει» η μπάλα προς τα πίσω αλλά να βρίσκεται κοντά στα αντίπαλα στόπερ, καθώς εκεί μπορεί να αξιοποιήσει καλύτερα τα δυνατά του σημεία.