By O Ντίνος Μήτογλου επέστρεψε στην Αθήνα και παραχώρησε την πρώτη του συνέντευξη μετά την αποχώρησή του από τον Παναθηναϊκό. H προσέγγιση του Μεσίνα, ο χειρισμός των «πρασίνων» και ο «χαμούλης» στο Ευρωμπάσκετ!
Το περασμένο καλοκαίρι αποτέλεσε μήλον της έριδος για τους «αιώνιους αντιπάλους», με τον Παναθηναϊκό να επιδιώκει να ανανεώσει το συμβόλαιό του και τον Ολυμπιακό (βάσει του ρεπορτάζ) να του καταθέτει την καλύτερη οικονομική προσφορά που είχε.
Ο ίδιος, όμως, έκρινε ότι είχε ωριμάσει η στιγμή να κάνει το πρώτο επαγγελματικό βήμα εκτός Ελλάδας και ο χειρισμός του recruiting που του έγινε από τον πρόεδρο-προπονητή της Αρμάνι, Έτορε Μεσίνα σε συνδυασμό με την πρόταση των Μιλανέζων, έγειραν την πλάστιγγα υπέρ τη Κυπελλούχου Ιταλίας.
Ο λόγος για τον Ντίνο Μήτογλου, που μετά από ένα πολύ μεστό ξεκίνημα σε Ιταλία (μ.ο. 12,0π. & 6,0ρ. με 86,7% βολ., 66,7% διπ. & 50% τριπ. σε 20,4′) και Euroleague (μ.ο. 8,3π. & 4,5ρ. με 61,2% διπ. σε 18′), τον περασμένο Νοέμβριο υπέστη τον πρώτο σοβαρό τραυματισμό του (κάταγμα στο 5ο μετατάρσιο) και τέθηκε νοκ-άουτ για 3 μήνες.
Μοιραία έχασε τις δύο αναμετρήσεις της ομάδας του με τους «αιώνιους» επί ιταλικού εδάφους και η επιστροφή του στην αγωνιστική δράση συνέπεσε με το πρώτο εφετινό ταξίδι της Αρμάνι στην Ελλάδα για το ματς με τον Ολυμπιακό (58-67).
Ο πρώην παίκτης του Άρη (2013-2014), του Ουέικ Φόρεστ (2014-2017) και του Παναθηναϊκού (2017-2021), μιλάει για τη νέα σελίδα της καριέρας του, δηλώνει περήφανος για τις εικόνες μπασκετικού πολιτισμού που εξάγει μετά από καιρό η Ελλάδα, παραμένει στρατιώτης της Εθνικής ομάδας και τονίζει ότι ο «εξάστερος» (τον οποίο θα αντιμετωπίσει για πρώτη την Παρασκευή) εξακολουθεί να έχει τον απόλυτο σεβασμό του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Πως ωρίμασε η απόφαση να αλλάξεις τον «αέρα» σου και να δοκιμάσεις την τύχη σου εκτός Ελλάδας;
«Όλα ξεκίνησαν από ένα τηλεφώνημα που δέχτηκα από τον ατζέντη μου, μετά το τέλος του περυσινού πρωταθλήματος…»
Με συγχωρείς που σε διακόπτω, αλλά μέχρι τα μέσα Ιουνίου είχε βουίξει ο τόπος ότι ο Μήτογλου έχει προτάσεις από πολλές ομάδες…
«Εγώ προσωπικά δεν ήξερα τίποτε και είχα ζητήσει επί τούτου από τον ατζέντη μου να μην με ενημερώσει για καμία συζήτηση μέχρι να τελειώσει η σεζόν. Είχα μόλις επιστρέψει στην Θεσσαλονίκη, λοιπόν, όταν πληροφορήθηκα ότι ο προπονητής της Αρμάνι ήθελε να μου μιλήσει. Αυτομάτως κολακεύτηκα, ενθουσιάστηκα και φυσικά αποδέχτηκα το αίτημα. Όταν θέλει να σου μιλήσει ο Μεσίνα, δεν μπορείς να πεις όχι!»
Τι ειπώθηκε σε αυτό το τηλεφώνημα;
«Μου εξήγησε το πλάνο της ιταλικής ομάδας για την επόμενη σεζόν και είχαμε μία πολύ εποικοδομητική συζήτηση, που δεν έμοιαζε με μία τυπική κουβέντα ανάμεσα σε έναν παίκτη και ένα προπονητή. Ήταν πιο πολύ μία συζήτηση-συνέντευξη! Με ρώτησε πάρα πολλά και πρωτόγνωρα πράγματα για μένα, όπως για παράδειγμα για την οικογένειά μου, τον τρόπο που μεγάλωσα, για τις σπουδές μου. Πράγματα για τα οποία με έχουν ρωτήσει ελάχιστοι στο μπάσκετ.»
Σε εντυπωσίασε να υποθέσω;
«Πάρα πολύ!» Ο χαρακτήρας του, η προσέγγισή του αλλά και ο πρόωρος και πλήρης προγραμματισμός του, μου έκαναν μεγάλο κλικ! Μόλις είχε τελειώσει η σεζόν και είχε έτοιμο το πλάνο για την επόμενη. Ήξερε το στυλ της ομάδας που ήθελε να φτιάξει αλλά και τον ακριβή ρόλο για τον οποίο με προόριζε. Όλα αυτά με κέρδισαν κατά κράτος και μετά από εκείνο το τηλεφώνημα, είχα σχεδόν “κλειδώσει” ότι θα πάω στο Μιλάνο.»
Έπαιξε ρόλο στην απόφασή σου, η αποχώρηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου από την διοίκηση της ομάδας και το γεγονός ότι σταμάτησε να βάζει χρήματα στην προσπάθεια του Παναθηναϊκού; Κακά τα ψέματα, η περυσινή πρώτη χρονιά χωρίς χρηματοδότη την οικογένεια Γιαννακόπουλου, για πολλούς «βαφτίστηκε» μεταβατική περίοδος διαρκείας και εσύ ενδεχομένως να ήθελες κάτι καλύτερο μετά από 4 χρόνια στην ομάδα…
«Να σου πω την αλήθεια, καθόλου! Ο Παναθηναϊκός είναι ένας τεράστιος σύλλογος στην Ευρώπη και ανεξάρτητα με το τι συμβαίνει από πέρυσι, όσον αφορά στην ευρωπαϊκή του πορεία, τυγχάνει μεγάλου σεβασμού στην Euroleague. Εξακολουθεί να έχει παίκτες με μεγάλη προσωπικότητα, σπουδαίο προπονητή και όλα αυτά μαζί με τον κόσμο και την ιστορία του, αποτελούν ένα ελκυστικό πακέτο για τον οποιοδήποτε μπασκετμπολίστα. Επομένως, δεν θεώρησα ότι μία ενδεχόμενη παραμονή θα με πήγαινε πίσω.»
Προφανώς, όμως, έκρινες ότι μία ενδεχόμενη μετακόμιση στην Αρμάνι – ειδικότερα και μετά απ’ όσα είχες ακούσει – θα αναβάθμιζε την καριέρα σου;
«Θα ήταν ένα νέο ξεκίνημα γεμάτο νέες προκλήσεις, οπότε απ’ αυτή την άποψη σίγουρα! Αλλά θα σου αποκαλύψω κάτι… Μου έκανε τρομερή εντύπωση το πόσο ειλικρινής ήταν, από την πρώτη στιγμή, ο Μεσίνα μαζί μου.»
Δηλαδή;
«Μου ανέλυσε πρώτα απ’ όλα τη δική του οπτική και τα ιδιαίτερα στοιχεία του χαρακτήρα του, δίνοντας πρώτα έμφαση στα “μειονεκτήματα” του! Μου είπε “Ντίνο, θέλω να ξέρεις ότι δεν είμαι καθόλου εύκολος προπονητής και ότι όταν περνάμε μέσα στις τέσσερις γραμμές, αλλάζω σαν άνθρωπος!”. Αυτό πιστεύω ότι θα το εκτιμούσε ο οποιοσδήποτε παίκτης. Επίσης είχα ακούσει και το διαπίστωσα και στην πράξη ότι είναι τρομερά δίκαιος coach. Oπότε από εκείνη την στιγμή με έπεισε ότι είναι πολύ ευθύς χαρακτήρας.»
Έκανε σοβαρή προσπάθεια ο Παναθηναϊκός να σε διατηρήσει στο ρόστερ του; Μίλησες με τον Πρίφτη, τον Αλβέρτη, τον Διαμαντίδη, τον Παππά ή από την στιγμή που είχες αποφασίσει να φύγεις, ήταν δύσκολο να αλλάξεις γνώμη;
«Εννοείται! Η ομάδα μου έδειξε το έμπρακτο ενδιαφέρον της για να με κρατήσει. Μίλησα σχεδόν με όλους, μου εξήγησαν το πλάνο για τη νέα σεζόν και τους τιμώ και τους ευχαριστώ γι’ αυτό! Ένιωσα, όμως, ότι ήθελα να κάνω το επόμενο βήμα και να δοκιμάσω μία νέα πρόκληση. Πάνω σε αυτή τη λογική στηρίχθηκε η απόφασή μου.»
Τι βρήκες στο Μιλάνο σε επίπεδο ζωής και μπάσκετ;
«Μία μεγάλη και “ζεστή” οικογένεια, με όλη την σημασία των λέξεων! Πρώτα απ’ όλα είναι ένας καθ’ όλα καταξιωμένος οργανισμός με έναν απόλυτα πετυχημένο ιδιοκτήτη, που επενδύει συνεχώς στην ομάδα, ενώ ταυτόχρονα έχει παγκόσμιο κύρος. Το τεχνικό επιτελείο δουλεύει πολύ επαγγελματικά και πέραν της αγωνιστικής πορείας, ασχολείται ξεχωριστά με την βελτίωση του κάθε παίκτη. Το σημαντικότερο απ’ όλα, όμως, είναι το εξαιρετικό κλίμα που υπάρχει μεταξύ παικτών που παρ’ ότι είναι διεθνώς αναγνωρισμένοι, είναι αλτρουϊστές, καλοί χαρακτήρες και σπουδαίοι συμπαίκτες. Νιώθω πολύ τυχερός με όλο αυτό που σου περιγράφω.»
Πως είναι το πρωτάθλημα σε σύγκριση με το ελληνικό και ποιες είναι οι διαφορές που εντοπίζεις;
«Είναι τελείως διαφορετικό και οι δύο πιο βασικές διαφορές είναι ο τεράστιος ανταγωνισμός μεταξύ όλων των ομάδων και το πολύ physical στυλ μπάσκετ που παίζεται. Τι θέλω να πω; Ότι δεν υπάρχουν ματς, που αν οι μεγάλες ομάδες δεν παίξουν καλά, θα νικήσουν μόνο και μόνο με το όνομά τους ή την βαριά φανέλα τους. Και ειδικότερα εκτός έδρας, όπου το κοινό είναι πολύ θερμό και δημιουργεί μία πολύ μπασκετική ατμόσφαιρα. Οι αποστάσεις δηλαδή δεν είναι τεράστιες, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα με τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό από την μία και τις υπόλοιπες ομάδες από την άλλη πλευρά. Επίσης, όσον αφορά στις επαφές που επιτρέπονται πολύ περισσότερο από την Ελλάδα, μου πήρε πάνω από έναν μήνα να προσαρμοστώ και να αφομοιώσω πλήρως την φιλοσοφία και τα κριτήρια των διαιτητών. Η Αρμάνι συγκεκριμένα, λόγω και του μεγαλύτερου budget, αντιμετωπίζεται πολύ σκληρά από τους αντιπάλους και οι διαιτητές μας παίζουν παντού 50%-50%!»
Ήσουν ευχαριστημένος με τον ρόλο σου και την αγωνιστική σου εικόνα μέχρι να τραυματιστείς;
«Απόλυτα! Ο ρόλος μου ήταν ακριβώς αυτός που μου είχε πει ο coach το περασμένο καλοκαίρι.»
Κοιτώντας το ρόστερ, πάντως, διακρίνει κανείς μία πολυεθνική σύνθεση με τους Αμερικανούς (9) να έχουν αυτοδυναμία και να κάνουν κυβέρνηση. Από ‘κει και πέρα, υπάρχουν 6 Ιταλοί, ένας Ισπανός κι ένας Έλληνας. Πως τα καταφέρνετε και κάνετε όλοι μαζί χωριό;
«Εντάξει, στην παρέα είναι οι Αμερικανοί με τους Αμερικανούς και οι Ευρωπαίοι που με τους Ευρωπαίους! Αλλά δεν υπάρχει κόντρα γιατί όλοι τους είναι μεγάλες προσωπικότητες και στα αποδυτήρια, στην προπόνηση και τις αποστολές, είμαστε όλοι μαζί χωρίς τον παραμικρό διαχωρισμό. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι Αμερικανοί μας παίζουν πολλά χρόνια σε υψηλό επίπεδο στην Ευρώπη, έχουν ασπαστεί την ευρωπαϊκή κουλτούρα και καταλαβαίνουν τι σημαίνει να παίζεις σε έναν ευρωπαϊκό σύλλογο με διαχρονικά μεγάλους στόχους.»
Πως είναι η εμπειρία με τον Μεσίνα; Ο σημερινός Έτορε είναι μία μίξη Ευρωπαίου και Αμερικανού προπονητή, μετά τα τόσα χρόνια που θήτευσε στο ΝΒΑ;
«Ισχύει αυτό και φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουμε στην προπόνηση. Για παράδειγμα, η μεγάλη ένταση δεν διαρκεί ποτέ περισσότερο από μία ώρα. Είναι ξεκάθαρο ότι οι επιρροές του από την Αμερική είναι έντονες, γιατί λαμβάνει πολύ υπ’ όψιν του την επιβάρυνση των παικτών από το απαιτητικό πρόγραμμα των αγώνων στις εγχώριες διοργανώσεις και την Euroleague και δίνει μεγάλο βάρος στις ανάγκες μας.»
Να υποθέσω ότι μετά την περυσινή παρουσία της Αρμάνι στο Final 4 της Κολωνίας, όπου έχασε την πρόκριση στον τελικό για ένα σουτ και την 3η θέση στην Euroleague, το εφετινό πλάνο περιλαμβάνει τουλάχιστον επιστροφή επί γερμανικού εδάφους (Βερολίνο) και κατάκτηση του τροπαίου; Αυτοί είναι οι στόχοι;
«Ο στόχος της ομάδας είναι τα δύο τρόπαια στην Ιταλία και η πρόκριση στο Final 4. Τον πρώτο τον πετύχαμε πριν από λίγες μέρες . Χρονικά ακολουθεί η προσπάθεια στην Euroleague, όπου μία ενδεχόμενη επιστροφή στο μεγάλο ραντεβού του Βερολίνου, θα πιστοποιήσει την καταξίωσή μας στην “ελίτ” της Ευρώπης και θα μας δώσει την ευκαιρία να διεκδικήσουμε την κορυφή μετά από 34 χρόνια. Και φυσικά στο τέλος της σεζόν, να κεφαλαιοποιήσουμε την πορεία μας στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος και να πάρουμε πίσω τον τίτλο που έχασε η ομάδα πέρυσι.»
Με τον τραυματισμό σου πως είσαι; Είσαι πλέον έτοιμος να επανακτήσεις τον ρόλο σου;
«Πριν τον αγώνα με τον Ολυμπιακό, είχα κάνει δύο προπονήσεις σε φουλ ένταση με την υπόλοιπη ομάδα. Ο χρόνος που θα παίζω τον πρώτο καιρό, θα κριθεί από τον coach σε συνεργασία με τον ιατρικό επιτελείο.»
Σε πήγε πίσω; Ήταν δύσκολη περίοδος, στην αρχή τουλάχιστον, όσον αφορά στο ψυχολογικό κομμάτι;
«Αν το δει κάποιος έτσι, δεν πιστεύω ότι έχει μπει στον σωστό δρόμο. Πιστεύω ότι όταν κάποιος αθλητής τραυματίζεται και μένει έξω για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα, αυτομάτως μεταμορφώνεται σε “θηρίο που βρίσκεται σε κλουβί”. Δηλαδή από ‘κει που καθημερινά καταναλώνει τόση ενέργεια στην προπόνηση και τους αγώνες, ξαφνικά είναι αναγκασμένος να κάνει θεραπεία και να κάθεται πολλές ώρες στο σπίτι για ξεκούραση. Όλη αυτή η μεταβατική περίοδος αποτελεί μία διαδικασία μέσα από την οποία μαθαίνεις καλύτερα τον εαυτό σου, δουλεύεις πάνω στη νοοτροπία και την ψυχολογία σου. Ήταν η πρώτη φορά που έλειψα τόσο πολύ και σε όλο αυτό το διάστημα, αφιέρωσα χρόνο στο διάβασμα αλλά και στην μελέτη αγωνιστικών λεπτομερειών πάνω στην τακτική, που στο παρελθόν περνούσαν απαρατήρητες. Όταν έρχεται η ώρα να επιστρέψεις, τότε συνειδητοποιείς ότι βλέπεις τα πράγματα από μία διαφορετική οπτική γωνία.»
Η ειρωνεία είναι ότι έχασες και τα δύο ματς με τις ελληνικές ομάδες στο Μιλάνο και η επανεμφάνισή σου έγινε στο ΣΕΦ…
«Έτυχε! Σίγουρα όταν προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο – για πρώτη φορά στην Αθήνα από τότε που έφυγα – τα συναισθήματα ήταν περίεργα για θα έπαιζα για πρώτη φορά στην Ελλάδα ως αντίπαλος και είχα προετοιμαστεί για αυτό.»
Η Εθνική ομάδα έπαιξες με την Τουρκία. Αν είχες μπει σε ρυθμό και είχες κάποια παιχνίδια στην πλάτη σου, θα μπορούσες να μείνεις στην Αθήνα για να ενσωματωθείς στην αποστολή των δύο αγώνων με την Τουρκία ή η Αρμάνι δύσκολα θα άναβε το «πράσινο φως» για κάτι τέτοιο;
«Αυτό δεν το ξέρω και είναι ένα θέμα που ήθελε συζήτηση με τον general manager και τον coach της ομάδας. Πιστεύω, όμως, ότι από την στιγμή που δεν έχουμε αγώνα μέχρι την άλλη εβδομάδα, δεν θα προέβαλαν αντίρρηση. Όταν πρόκειται για την Εθνική ομάδα, όλοι καταλαβαίνουν το βάρος της “υποχρέωσης”, πολλώ δε μάλλον από την στιγμή που ο Χρήστος Σταυρόπουλος είναι Έλληνας και ο Έτορε Μεσίνα έχει διατελέσει για πολλά χρόνια προπονητής της Εθνικής Ιταλίας. Πιστεύω ότι θα με άφηναν, χωρίς να παίρνω και όρκο όμως…»
Στα δύο παιχνίδια με τους Τούρκους, είδαμε και θα δούμε για πρώτη φορά παίκτες των δύο μεγάλων ομάδων στην αποστολή, παρ’ ότι δεν υπήρξε διακοπή της αγωνιστικής δράσης στην Euroleague. Πως βλέπεις αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων αλλά και τις όμορφες εικόνες μπασκετικού πολιτισμού που είδαμε στην Κρήτη, με την επιστροφή του Final 4 ως θεσμού μετά από 18 χρόνια;
«Δεν παρακολούθησα τους αγώνες στο Final 4, γιατί είχαμε κι εμείς τις ανάλογες υποχρεώσεις στο ιταλικό Κύπελλο, αλλά απ’ όσα διάβασα στα sites, η διοργάνωση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και μετά από πολλά χρόνια, χαρακτηρίστηκε από το σύνολο του Τύπου και των ομάδων, ως γιορτή του μπάσκετ. Έγιναν τρία πολύ ανταγωνιστικά παιχνίδια, στις κερκίδες δεν άνοιξε μύτη – απεναντίας είδαμε φιλάθλους όλων των ομάδων να συνυπάρχουν χωρίς την παραμικρή ένταση – και όλο αυτό το σκηνικό ήταν πάρα πολύ ενθαρρυντικό για την ατμόσφαιρα που όλοι θέλουμε στα γήπεδα. Τώρα για την Εθνική και τους αγώνες των “παραθύρων”, αυτή η εξέλιξη με τους πρωτοκλασάτους διεθνείς των δύο μεγάλων ομάδων που έπαιξαν και θα παίξουν με την Τουρκία, παρ’ ότι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός είχαν παράλληλα υποχρεώσεις, δείχνει ότι κάτι σπουδαίο γεννιέται στο ελληνικό μπάσκετ. Η δική μου η άποψη είναι ότι το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα πρέπει να είναι πάντα πάνω από όλα τα διασυλλογικά συμφέροντα!»
Να το πω πιο απλά και λαϊκά, επειδή μιλάς με τους πρώην συμπαίκτες σου στον Παναθηναϊκό και ενδεχομένως και με κάποιους από τον Ολυμπιακό. Εισπράττεις ότι φεύγει σιγά-σιγά η τοξικότητα;
«Ναι το εισπράττω! Το βλέπω! Διακρίνω ότι τα πράγματα πηγαίνουν πολύ καλύτερα…»
Ευρωμπάσκετ 2022 στον όμιλο που θα φιλοξενήσει η Ιταλία στο Μιλάνο. Θα είσαι “γηπεδούχος” δηλαδή… Είσαι all in;
«Με τα μπούνια, που λέμε (σ.σ.: χαμογελάει)!»
Το συζητάτε καθόλου με τους Ιταλούς συμπαίκτες σου ή και με τους Έλληνες;
«Τους το ανέφερα πριν από κανά μήνα στα αποδυτήρια και δεν το πολυείχαν πάρει χαμπάρι. Τους είπα “παιδιά, αρχίστε να προετοιμάζεστε ψυχολογικά για το Ιταλία-Ελλάδα στο Μιλάνο!»
Η προοπτική που υπάρχει πάντως, είναι ότι θα κατέβουμε με την καλύτερη δυνατή σύνθεση. Με όλους τους Αντετοκούνμπο και τον Καλάθη, οπότε θα πάμε με αξιώσεις…
«Το ξέρω και μερικές φορές το συζητάμε ήδη με τα παιδιά, γιατί το περιμένουμε πως και πως. Χαμός θα γίνει (γέλια…)!»
Ανώνυμος
Comments