Το χειροκρότημα και η στάση των ηττημένων έκαναν τη διαφορά

Το Final 4 του Κυπέλλου στο Ηράκλειο, είχε αρκετά κακώς κείμενα. Τα διαβάσατε από την πρώτη μέρα με το φιάσκο των εισιτηρίων. Το τελείωμα της διοργάνωσης όμως, ήταν όντως μπασκετική γιορτή. Ο τελικός είχε πολλά στοιχεία που θέλουμε να βλέπουμε στο άθλημα. Όπως και όλοι οι υγιείς φίλαθλοι.

Ο Ολυμπιακός στέφθηκε τροπαιούχος, κατακτώντας τίτλο μετά από αρκετά χρόνια. Με το που το έκανε, οι διοικητικοί του ηγέτες θέλησαν να κάνουν κάποιου είδους επίδειξης. Για την αλλαγή στο μπάσκετ που τους έκανε να πάρουν τίτλο, για το παρελθόν που τους στέρησε πράγματα. Δηλώσεις που φτάνουν και σε σημείο προπαγάνδας, ειδικά
σε μια στιγμή χαράς και γιορτής για την ομάδα τους και το μπάσκετ συνολικά λόγω του τέλους ενός θεσμού.

Στην απέναντι όχθη ο Παναθηναϊκός. Των προβλημάτων, των εσόδων- εξόδων, της απουσίας του Παπαπέτρου και τελικά του… κλαταρίσματος στο τέταρτο δεκάλεπτο που έφερε και την ήττα. Αγωνιστικά το Τριφύλλι στάθηκε κάτι παραπάνω από επάξια, σε σημείο που εξέπληξε πολλούς.

Οι «πράσινοι» έχουν παράπονα από αποφάσεις της διαιτησίας, ειδικά από σφυρίγματα του Φούφη. Παρ’ όλα αυτά, κανείς δε στάθηκε εκεί. Ούτε απ’ το τεχνικό επιτελείο, ούτε απ’ τους παίκτες. Σε βαθμό που η ομάδα τους δεν το έχει βιώσει από αντίπαλο στις δεκαετίες των τίτλων που κατακτά εντός Ελλάδας.

Οι αθλητές πήγαν κι έδωσαν το χέρι στους παίκτες του Ολυμπιακού. Τους κυπελλούχους. Τους αγκάλιασαν, τους είπαν μπράβο. Τη στιγμή της απονομής, ούτε πέταξαν μετάλλια, ούτε τα έβγαλαν επιδεικτικά, ούτε έφυγαν την ώρα που ο αιώνιος σήκωνε την «κούπα».

Έμειναν και χειροκρότησαν. Επιβράβευσαν την ομάδα που τους νίκησε. Λίγο μετά ο προπονητής τους, Δημήτρης Πρίφτης, ξεκινούσε τη συνέντευξη Τύπου λέγοντας «συγχαρητήρια στον Ολυμπιακό».

Τόσο απλά πράγματα, αλλά ταυτόχρονα και τόσο ξένα στο μπάσκετ. Όχι, δεν ήταν επίτευγμα της ΕΟΚ και καμίας Ομοσπονδίας αυτή η αντίδραση. Ήταν επίτευγμα του Παναθηναϊκού. Που δεν έψαξε δικαιολογίες, δεν αναζήτησε άλλοθι με την στάση του, δεν γέμισε τοξικότητα το θεσμό για να δοκιμάσει να αμαυρώσει έναν τίτλο που πήρε ο αιώνιος αντίπαλός του.

Το μπάσκετ χειροκροτεί τον κυπελλούχο Ολυμπιακό. Χειροκροτεί όμως και τον ηττημένο Παναθηναϊκό. Όχι για τον εξαιρετικό αγώνα που προσέφερε, αλλά για την εκπληκτική του στάση και αποδοχή-παραδοχή του αποτελέσματος. Μία τεράστια μπασκετική ομάδα παρά τα προβλήματά της, που επειδή έχει μάθει να κερδίζει, αναγνωρίζει την αξία του νικητή κι ας είναι ο ίδιος στο ρόλο του χαμένου.

Η στάση αυτή των «πράσινων», μόνο κέρδη έχει. Μεγάλος κερδισμένος το μπάσκετ. Ας γίνει μάθημα προς κάθε κατεύθυνση.