Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε

Δεν είναι εύκολο επίσης να πρέπει να παίζεις κάθε τρεις μέρες και να έχεις μπροστά σου ένα ταξίδι στο Αγρίνιο για ένα ακόμα εκτός έδρας ματς – θέλει διαχείριση και καταμερισμό δυνάμεων, ειδικά όταν ξεκινούν οι ίδιοι 11 που ξεκίνησαν και με τη Λαμία.

Ο Παναθηναϊκός όμως μπήκε στο ματς με τη λογική και τη φόρα που είχε μπει και με τη Λαμία: να πετύχει ένα γκολ νωρίς, να μην μπλέξει, να μην δώσει δικαιώματα, να μην αγχωθεί όσο το παιχνίδι έμενε στο 0-0.

Κατάφερε να πετύχει δυο γκολ νωρίς από ισάριθμα πέναλτι, χωρίς ουσιαστικά μέχρι εκείνο το σημείο να έχει κάνει τελική και κάπως έτσι έκανε εύκολη τη ζωή τη δική του και δύσκολη αυτή του αντιπάλου – διότι είναι ένα πράγμα να είσαι ο Απόλλωνας και να να μένεις πίσω με ένα γκολ και διαφορετικό να έχεις να ανέβεις το «βουνό» του 0-2.

Οι παίκτες του Γιοβάνοβιτς στη συνέχεια διαχειρίστηκαν το παιχνίδι και ο Γιοβάνοβιτς διαχειρίστηκε όσο μπορούσε την κούραση των παικτών και τους μικροτραυματισμούς, κάνοντας τις αλλαγές που έπρεπε.

Αν μάλιστα έβλεπε τους παίκτες του να πετυχαίνουν το τρίτο γκολ νωρίτερα κι όχι στο τέλος με το αυτογκόλ του Μπαξεβανίδη, σε κάποια από τις πολλές και καλές φάσεις που έφτιαξε ο Παναθηναϊκός, θα ήταν και πολύ πιο ήρεμος στο δεύτερο ημίχρονο. Διότι ο κόουτς ξέρει ότι δεν θέλει και πολύ να φας ένα γκολ και να σε τρώει μετά το άγχος μέχρι το τελευταίο σφύριγμα, μην σου κάτσει καμιά στραβή και ισοφαριστείς.

Ο Βέρχουλστ ήταν ο κύριος λόγος που ο Απόλλωνας κατάφερε να διατηρήσει το 0-2 μέχρι λίγο πριν το τέλος – είναι ένας τερματοφύλακας που πραγματικά «γεμίζει» το τέρμα και κάνει την εστία του να φαίνεται μικρότερη. Παραλίγο να πιάσει το πρώτο πέναλτι του Παλάσιος, ενώ ακόμα και στο αυτογκόλ τινάχτηκε και παραλίγο να το βγάλει, παρόλο που είδε εντελώς ξαφνικά τη μπάλα να κατευθύνεται προς τα δίχτυα του.

Μαζί και κάποια κάπως «χλιαρά» τελειώματα των παικτών του Παναθηναϊκού, που πήγαν με χαλαρά πλασεδάκια να τον «ψωνίσουν» αλλά και η έλλειψη ομαδικότητας σε 2-3 περιπτώσεις, όπου αντί να δώσουν πάσα στον ελεύθερο συμπαίκτη, κάποιοι προτίμησαν να τελειώσουν μόνοι τους τη φάση.

Ο Παναθηναϊκός στον πρώτο γύρο είχε μια εκτός έδρας νίκη όλη κι όλη, με τη Λαμία στο Βόλο. Έχει πετύχει δυο ήδη στο δεύτερο γύρο, σε Νίκαια και Ριζούπολη, αλλά τα έχει φέρει έτσι η ζωή που πρέπει να κάνει κι άλλες, ώστε να πατήσει και με τα δυο πόδια στα play – offs: στο Αγρίνιο ακολουθεί ένα ακόμα must – win παιχνίδι και μετά το εντός έδρας με την ΑΕΚ ρίχνει αυλαία με ένα ακόμα εκτός έδρας, στο Περιστέρι, όπου επίσης ίσως να χρειάζεται τη νίκη, όπως φυσικά τη χρειάζεται και στο ντέρμπι με την ΑΕΚ.

Άρα, παρά τις καλές εντυπώσεις, το «μηδέν» στην άμυνα για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι, τις λιγοστές ευκαιρίες που έκανε ο αντίπαλος και τα γκολ που του έδωσαν τα τρίποντα με Λαμία και Απόλλωνα, η ομάδα πρέπει να συνεχίσει στο ίδιο τέμπο.

Και μπορεί ο Γιοβάνοβιτς να έχει κλείσει το rotation στα τελευταία ματς και να επιλέγει τους ίδιους στην 11άδα, εφόσον έχει και τραυματίες και παίκτες ανέτοιμους για 90λεπτο, αλλά θα αναγκαστεί στα επόμενα παιχνίδια και αλλαγές να κάνει και την 11άδα να φρεσκάρει και ενδεχομένως να «πειράξει» και τη διάταξη, ανάλογα με τις απαιτήσεις του κάθε αγώνα. Κάτι που σημαίνει πως όλοι οι παίκτες οφείλουν να είναι απόλυτα έτοιμοι και προσηλωμένοι στις απαιτήσεις του πρωταθλήματος και του κυπέλλου.