Ο συνδετικός κρίκος που κάνει ομάδα τον Παναθηναϊκό

Από τον αγώνα στην Κωνσταντινούπολη και την αναμέτρηση με την Εφές είναι ξεκάθαρο πως η ομάδα του Δημήτρη Πρίφτη δεν θυμίζει σε πολλά πράγματα την ομάδα που βλέπαμε στο πρώτο μισό της σεζόν. Αλλά αρχίζουμε να βλέπουμε την ομάδα που είχε υποσχεθεί ο προπονητής του το περασμένο καλοκαίρι και ελπίζαμε να έχει εμφανιστεί πολύ πιο νωρίς.

Δηλαδή μια ομάδα που βγάζει ενέργεια στην άμυνα, πιέζει τον αντίπαλο, αλλάζει στα σκριν χωρίς να βγάζει καταδικασμένα mis-match, βάζει χέρια στην μπάλα και «κρύβει τον ήλιο» των αντιπάλων όταν πλησιάζουν τη ρακέτα. Και φυσικά μια ομάδα που δεν αναγκάζεται να καταφύγει σε ζώνες ανάγκης για μεγαλο χρονικό διάστημα για να κρύψει τις αδυναμίες της.

Την ίδια στιγμή έχει πολύ καλύτερη και πιο γρήγορη κυκλοφορίας της μπάλας ανά διαστήματα στην επίθεση, στοχεύει καλύτερα τις αδυναμίες που δημιουργεί στην αντίπαλη άμυνα και φυσικά αναδεικνύει τα μεγάλα επιθετικά της όπλα μέσα (ΚΑΙ) από ομαδική λειτουργία και όχι από το ατομικό ταλέντο.

Όλα αυτά έχουν έναν κοινό συνδετικό κρίκο που έχει παίξει σημαντικό ρόλο. Ο Στέφαν Γιόβιτς έκανε το πληρέστερο παιχνίδι του από τη στιγμή που αποκτήθηκε, χωρίς να είναι ακόμα έτοιμος. Δεν είναι φυσικά οι έξι πόντοι, αλλά οι 5 ασίστ, τα 5 ριμπάουντ, τα 3 κλεψίματα και ακόμα περισσότερο η εικόνα του στο παρκέ του Αστρομπάλ, αλλά και ένα νούμερο στη στατιστική που λίγοι το πρόσεξαν. Το +26 με το οποίο επικράτησε το τριφύλλι όσο ο Σέρβος αγωνιζόταν (ο Νέντοβιτς για παράδειγμα είχε -4, ενώ δεύτερος ήταν ο Σαντ Ρος με +17)!

Με αυτόν στο παρκέ ο Παναθηναϊκός έχει διαφορετική εικόνα στην άμυνα. Με το κορμί και τα χέρια του κάνει δύσκολη τη ζωή κάθε αντίπαλου. Κόντρα στη Βιλερμπάν πέρα από τα 3 κλεψίματα είχε πολλά deflections, αλλά και προσωπικές άμυνες που ήταν σαν κλεψίματα. Παράλληλα οργάνωσε με ηρεμία και άρχισε να βρίσκει χημεία με τον Παπαγιάννη.

Σε καμία περίπτωση δεν είναι ο Γιόβιτς το μαγικό ραβδάκι που μεταμόρφωσε τον Παναθηναϊκό. Απλά ήρθε και… έδεσε στη γενικότερη άνοδο και άλλων μονάδων και κυρίως στο ότι το τριφύλλι άρχισε να βρίσκει χημεία. Ο Οκάρο Ουάιτ είναι επιτέλους εδώ και ένα μήνα ο παίκτης που περιμέναμε να δούμε όταν αποκτήθηκε. Ο Παπαγιάννης ξαναβρήκε τον εαυτό του μετά την απουσία του, ο Έβανς προσφέρει σταθερά και φυσικά ο Νεμάνια Νέντοβιτς δεν σταματιέται αυτή την περίοδο!

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν αρχίζει και γίνεται ομάδα στο πιο κρίσιμο χρονικό σημείο, καθώς την επόμενη εβδομάδα (αν δεν έχουμε κάποιο απρόοπτο με αναβολή λόγω κρουσμάτων στον Προμηθέα) κρίνεται ο τίτλος του Κυπέλλου Ελλάδας στο Final Four του Ηρακλείου.