Δεν ανέτρεψε ο ΠΑΟΚ το αποτέλεσμα στην Τούμπα. Μια ομάδα με φόβο το ανέτρεψε. Ο Παναθηναϊκός. Γιατί; Επειδή δεν έχει την προσωπικότητα να διαχειριστεί προβάδισμα. Δεν μπορεί να κρατήσει αυτό που του έρχεται απ’ το 6ο λεπτό. Μοιραία, με παθητικό ρόλο, με φόβο ουσιαστικά, όσο περιμένεις τον αντίπαλο να σου κάνει το κακό, θα στο κάνει. Έτσι κι έγινε.
Μια αναμέτρηση που είχε όλο το… πακέτο, του πόσο φτωχός συγγενής παραμένει ο Παναθηναϊκός στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Συζητάμε ακόμη όχι αν έχει κριθεί η τετράδα, αλλά αν θα είναι στα πλέι οφ το Τριφύλλι. Τη στιγμή που έχουν απομείνει πέντε ματς για το τέλος της κανονικής περιόδου.
Και φυσικά, για ακόμη μια αναμέτρηση, είτε Έλληνες είτε ξένοι διαιτητές, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Το εύκολο και μόνιμο θύμα είναι ο Παναθηναϊκός, ένα πέναλτι έγινε κάτι που μόνο ο Τρεϊμάνις ξέρει τι είδε. Τη στιγμή που ο ίδιος άνθρωπος, είδε πέναλτι στο τέλος του ματς τη φάση του ΠΑΟΚ. Την οποία προφανώς πήρε πίσω με το VAR.
Αλλά τι να πεις για τη διαιτησία; Περίμενε κανείς ο Παναθηναϊκός να έχει ίδια αντιμετώπιση με οποιαδήποτε ομάδα είναι πάνω απ’ αυτόν, ή οποιαδήποτε ομάδα έχει καλή σχέση με κάποια άλλη πάνω απ’ αυτόν; Αστεία πράγματα. Οι Πράσινοι με ανακοινώσεις περιμένουν πως θα αλλάξουν τη ζωή τους. Στην ιστορία του ποδοσφαίρου δεν έχει γίνει και θα το πετύχει ο Παναθηναϊκός…
Θα αρχίσουμε πάλι τα «και τι να κάνει δηλαδή;». Αυτή είναι μια απάντηση που πρέπει να δώσουν αυτοί που διοικούν. Όχι εμείς κι εσείς.
Φυσικά έχουμε και τις δικαιολογίες των απουσιών. Ο Βιγιαφάνιες που πριν κάποιους μήνες είχε φτάσει κοντά στο να είναι εκτός ομάδες, καθορίζει το αν έχει ελπίδες ο Παναθηναϊκός. Ο Μαουρίσιο που αν είχε γίνει πρόταση θα είχε φύγει, μία απ’ τα ίδια. Ήρθε ο Γκατσίνοβιτς που προφανώς κρίθηκε ανέτοιμος σε επίπεδο ρυθμού, για να περάσει αλλαγή ο Αγιούμπ που δεν υπολογίζεται!
Σε ένα ρόστερ που έτσι κι αλλιώς είναι μελαγχολική διαδικασία η απόλυτη αδιαφορία στις ανάγκες του. Με βασικό φορ τον Ιωαννίδη που είναι φιλότιμος και ελπιδοφόρος, αλλά δεν μπορεί να αποτελέσει λύση βασική για το «9» του Τριφυλλιού. Αλλά οκ, υπάρχει ο Καρλίτος που δεν είναι φορ, ο Μακέντα που κάτι έχει πάλι, άρα γιατί να αποκτηθεί φορ;
Μια σειρά αγώνων που έρχεσαι και τα γκρεμίζεις όλα. Όσα είχες προσπαθήσει να κάνεις μέχρι τώρα. Γίνεσαι εύκολος στόχος πάντα, είσαι ανίκανος να διαχειριστείς το παραμικρό και μπροστά σε αυτή την κατάσταση βγάζει νεύρο και αντίδραση, ο Βέλεθ. Ο ποδοσφαιριστής. Γιατί ο Γιοβάνοβιτς δε μιλά μην δώσει δικαιολογία στους παίκτες. Ενώ τώρα που δε δίνει…
Ο Παναθηναϊκός βλέπει τη σεζόν του να καταστρέφεται και απλά κοιτάει. Περιμένοντας πως κάποια στιγμή το πρόβλημα θα λυθεί. Αγωνιστικά, διαιτητικά, σε επίπεδο προσωπικότητας. Διότι η προσωπικότητα αγοράζεται, δεν την δουλεύεις στην προπόνηση. Και είναι ακριβή.
Αλλά και πάλι ο Παναθηναϊκός έκρινε πως πρέπει να περιμένει την 31η Ιανουαρίου για να βρει παίκτη. Καλό παίκτη είναι η αλήθεια, αυτό δεν αλλάζει. Όμως χρειαζόταν περισσότερη προσωπικότητα, περισσότερες λύσεις. Γιατί έφτασε στο σημείο να έχει στα χέρια τουλάχιστον την 4η θέση και την πρόκριση στον τελικό Κυπέλλου στα πόδια του.
Το ποδόσφαιρο πολύπλευρα τιμωρεί τον Παναθηναϊκό. Γιατί συστηματικά το αντιμετωπίζει υπεροπτικά και δεν το σέβεται. Θεωρεί πως μάγκικα θα κάνει αυτό που οι άλλοι δεν μπορούν να κάνουν με διπλάσια και παραπάνω μπάτζετ, θεωρεί πως θα νικήσει και τη διαιτησία, θεωρεί πως ο προπονητής του θα ρίχνει στα ματς παίκτες ο Αγιούμπ και θα παίρνει νίκες στην Τούμπα.
Τζάμπα καίει η λάμπα που λέει κι ο λαός μας… Τζάμπα περιμένουν οι Παναθηναϊκοί να αλλάξει κάτι. Ρημάχτηκε κάθε ίχνος ελπίδας που δικαίως γεννήθηκε. Εκεί ήταν που και πάλι γύρισε ένας διακόπτης. Υπενθυμίζοντας σε όλους πως είσαι ο φτωχός συγγενής του αθλήματος. Είσαι για να παλεύεις στο… βούρκο για τα δεδομένα σου. Με τα Γιάννινα, την Τρίπολη, τον ΟΦΗ και τον Άρη του -6. Επειδή αν δεν είχε το -6 αυτή η ομάδα που παραπαίει φέτος, θα είχε τελειώσει ακόμη και η συζήτηση για Ευρώπη.
Και το ματς με τον ΠΑΟΚ έδειξε πολλά αναφορικά με την ασέβεια στο στοιχείο της προσωπικότητας. Αυτό που καθορίζει στο ποδόσφαιρο τους τίτλους, τις μεγάλες νίκες. Σε ματς όπως ο τελικός Κυπέλλου για παράδειγμα…
Είναι απίστευτα στενάχωρο όλο αυτό. Λες και μόλις η ομάδα φτάνει κοντά, αποφασίζει να μην κάνει το βήμα που χρειάζεται. Σε όλα τα επίπεδα. Διατηρώντας τον εαυτό της χαμηλά.
Πηγή: sdna.gr
Comments