Εκτοξεύθηκαν οι αμυντικές επιδόσεις του Παναθηναϊκού αφότου επέστρεψε ο Σένκεφελντ!

Η πολυαναμενόμενη επιστροφή του Μπαρτ Σένκεφελντ, η επιδραστικότητά του στο παιχνίδι του Παναθηναϊκό και ειδικά στην άμυνα και η δικαίωση της προσμονής.

Όταν ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς άρχισε το καλοκαίρι να καταρτίζει το νέο ρόστερ του «τριφυλλιού» είχε ξεκάθαρο στο μυαλό του πως ναι μεν χρειαζόταν να αποκτήσει έναν κεντρικό αμυντικό για να μην υπάρχει αριθμητικό πρόβλημα στην κάλυψη της συγκεκριμένης θέσης, αλλά ταυτόχρονα πίστευε πως το πρόβλημα αυτό θα λυνόταν με την επιστροφή του Ολλανδού σέντερ μπακ.

Η επιλογή του Σάρλια και η επιστροφή του Σένκεφελντ που άργησε ένα μήνα

Μπορεί η επιλογή του Σάρλια να μην απέδωσε όπως πολλοί θα περίμεναν, όμως αρκούσε στην ομάδα μέχρι να είναι και πάλι «μάχιμος» ο Ολλανδός στόπερ, το χρονοδιάγραμμα της επιστροφής του οποίου δεν πήγε ιδιαίτερα καλά.

Βασικός λόγος ήταν και η ατυχία του Σένκεφελντ, αφού η απόφαση του Γιοβάνοβιτς να του δώσει κάποια παιχνίδια με την δεύτερη ομάδα για να μην πέσει απευθείας στα βαθιά, δεν του βγήκε σε καλό. Στο πρώτο παιχνίδι του μετά τον περσινό Μάιο, στα μέσα Νοεμβρίου απέναντι στην ΑΕΚ Β’ υπέστη νέο διάστρεμμα, που τον πήγε πίσω στην επιστροφή του.

Ο Σένκεφελντ επέστρεψε και… έσφιξε τα λουριά στην άμυνα του Παναθηναϊκού

Αυτή συντελέστηκε τελικά περίπου ένα μήνα μετά. Ο 30χρονος στόπερ μπήκε πάλι σε παιχνίδι της Β’ ομάδας, αυτή τη φορά απέναντι στον Εργοτέλη και αγωνίστηκε με επιτυχία για 69 λεπτά. Μία εβδομάδα μετά ήρθε η επάνοδός του και στα ματς της πρώτης ομάδας, αφού μπήκε ως αλλαγή στο τελευταίο οκτάλεπτο του αγώνα με τον Ατρόμητο.

Από τότε ο Σένκεφελντ μέτρησε 7 σερί 90λεπτα και κατόρθωσε με τον «διόσκουρό» του, Φραν Βέλεθ να αλλάξουν άρδην την εικόνα της άμυνας του Παναθηναϊκού. Σε πέντε ματς πρωταθλήματος και δύο του Κυπέλλου, οι «πράσινοι» κράτησαν το μηδέν σε έξι (!!) απ’ αυτά. Μάλιστα σε εκείνα περιλαμβάνονταν και τα παιχνίδια απέναντι σε Ολυμπιακό και Άρη.

Αν αναφερθούμε αποκλειστικά σε αγώνες πρωταθλήματος και μετρήσουμε τυπικά και το παιχνίδι με τον Ατρόμητο, παρ’ ότι έπαιξε μόλις οκτώ λεπτά, «υπέρ» του Σένκεφελντ τότε η άμυνα του «τριφυλλιού» από κει που δεχόταν 1,1 γκολ ανά αγώνα χωρίς τον Ολλανδό έπεσε στο 0,5 (!!) κατά μέσο όρο διαφορά που είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακή.

Αν δε προσθέσουμε και τα δύο ματς του Κυπέλλου, εκτός με τον Βόλο ΝΠΣ στους «16» κι εντός με την Αναγέννηση Καρδίτσας για τα προημιτελικά, όπου η ομάδα κράτησε και πάλι το μηδέν στην εστία της τότε το νούμερο των τερμάτων που δέχεται ο Παναθηναϊκός ανά ματς γίνεται 0,38.

Η συνεισφορά του δεν περιορίστηκε στο αμυντικό κομμάτι

Η επιστροφή του Σένκεφελντ έλυσε το αμυντικό πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο Γιοβάνοβιτς στο ξεκίνημα της σεζόν, αφού ούτε ο Πούγγουρας ούτε ο νεοαποκτηθείς Σάρλια μπορούσαν να σταθούν με επιτυχία δίπλα στον Βέλεθ. Ταυτόχρονα έδωσε σημαντική βοήθεια στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας.

Οι Πούγγουρας και Σάρλια δεν έχουν ιδιαίτερη ικανότητα με την μπάλα στα πόδια, πράγμα που δεν βοηθούσε τον φετινό Παναθηναϊκό, μιας και ο Σέρβος τεχνικός θέλει το παιχνίδι της ομάδας του να ξεκινάει από την άμυνα, πράγμα που καθιστά σημαντική τη συμμετοχή των στόπερ στην ανάπτυξή της και την ανάλογη ικανότητα με την μπάλα τόσο σε επίπεδο τεχνικής όσο και σκέψης.

Ο Βέλεθ το έχει με την μπάλα στα πόδια και η πλαισίωσή του από τον Σένκεφελντ που είναι επίσης αρκετά ικανός βοήθησε τους «πράσινους» να βελτιώσουν την κυκλοφορία τους. Η βελτίωση αυτή βοήθησε το «τριφύλλι» να διατηρεί με μεγαλύτερη ευκολία την κατοχή της μπάλας, αλλά και να αντιδρά καλύτερα σε περιπτώσεις πίεσης του αντιπάλου, με τα λάθη να λιγοστέουν.

Σίγουρα η υπομονή των «πρασίνων» και η πίστη στο πρόσωπο του Ολλανδού στόπερ δικαιώθηκε με τα μέχρι τώρα δεδομένα, αφού είναι αυτός που έχει καταφέρει να αλλάξει άρδην την εικόνα στα μετώπισθεν των «πρασίνων» και ταυτόχρονα να δώσει πράγματα και στην ανάπτυξη της ομάδας, αφού οι κεντρικοί αμυντικοί έχουν σημαίνοντα ρόλο και σ’ αυτό το κομμάτι έτσι όπως αγωνίζεται φέτος ο Παναθηναϊκός.