Το κομμάτι που του έλειπε ενάμιση χρόνο τώρα

Και ο Γιόβιτς να μην ερχόταν σήμερα στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού, το παιχνίδι με τον Απόλλωνα στην Πάτρα θα πέρναγε σε δεύτερη και… τρίτη μοίρα. Θα πρέπει να θεωρείτε δεδομένο πως όσοι είδαν την αναμέτρηση του «τριφυλλιού» στο… ιστορικό κλειστό της «Περιβόλας» θα συμφωνούν ότι το ματς δεν αντέχει σε κριτική. Η διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των δύο ομάδων είναι τεράστια και ειδικά από τη στιγμή που οι Πατρινοί είχαν να διαχειριστούν  και τα δικά τους αγωνιστικά προβλήματα. Ο Παναθηναϊκός ούτε… προπόνηση δεν έκανε, με τον Δημήτρη Πρίφτη να έχει την ευκαιρία να μοιράζει χρόνο, να βοηθήσει παίκτες να βρουν ρυθμό και να δει την ομάδα του να κάνει το καθήκον της. Και όλα αυτά με κάθε σεβασμό στον Απόλλωνα και τον coach Βετούλα ο οποίος έχει καταφέρει να «Χτίσει» μια πολύ καλή ομάδα και να προσπαθεί να αναδείξει Έλληνες παίκτες όπως είναι οι Διαμαντάκος, Τσαλμπούρης και Δίπλαρος.

Λίγες ώρες πριν από την πολύ άνετη νίκη του Παναθηναϊκού στην Πάτρα, το μυαλό όλων στο «πράσινο στρατόπεδο» ήταν στο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Εκεί όπου προσγειωνόταν στην Ελλάδα, για πρώτη φορά ως παίκτης του Παναθηναϊκού, ο Στέφαν Γιόβιτς. Ο Σέρβος παίκτης αποτελεί και επίσημα, εδώ και μια εβδομάδα περίπου, παίκτη του «τριφυλλιού» και μετά την εξάμηνη αποχή του από τα γήπεδα έρχεται στην Αθήνα και το ΟΑΚΑ για το δικό του restart. Και η αλήθεια είναι πως έτσι όπως έχει πάει η σεζόν για τον Παναθηναϊκό μέχρι στιγμής και ο Παναθηναϊκός ψάχνει το δικό του restart. Και από τη στιγμή που ο Σέρβος παίκτης βρεθεί στην κατάλληλη φυσική και αγωνιστική κατάσταση θα μπορέσει να είναι ο παίκτης που θα κάνει τη διαφορά.

Ούτε μάγος είναι, ούτε… Καλάθης

Ο Γιόβιτς είναι ένα κλασικό playmaker. Από τα λίγα που έχουν μείνει. Και αυτό ακριβώς είναι που λείπει από τον Παναθηναϊκό. Όμως δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνος του. Και στο 100% των δυνατοτήτων του να είναι ο Γιόβιτς δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά μόνος του. Η ομάδα είναι αυτή που θα «σπρώξει» μπροστά τον Σέρβο και εκείνος θα ξεδιπλώσει στο παρκέ τις αρετές του για να δώσει στο «τριφύλλι» αυτά που του λείπουν.

Ήδη έχουν ξεκινήσει οι συγκρίσεις. Μέχρι και με τον Καλάθη. Αυτά θα είναι καλό να… μη λέγονται, να μη γράφονται και να μη σχολιάζονται. Μπορεί να παίζουν στην ίδια θέση, μπορεί να έχουν ίδια αγωνιστική νοοτροπία, αλλά ακόμα δεν τον είδαμε… Νίκ τον βαφτίαμε. Θα πρέπει να υπάρχει υπομονή (όσο δύσκολο και αν είναι) για να μπορέσει ο Σέρβος να βρει ρυθμό, να πατήσει… άφοβα στα πόδια του και να «δέσει» με την υπόλοιπη ομάδα.