Eικόνα αδικαιολόγητη!

Από που να το πιάσεις και που να το αφήσεις. Από τον Παναθηναϊκό που επέστρεψε στα παρκέ της Euroleague έπειτα από αγωνιστική απουσία 20 ημερών και έδειξε ίσως τη χειρότερη φετινή του εικόνα; Από τη διοργάνωση που (με τη σύμφωνη γνώμη και των ομάδων) έχει χάσει τη μπάλα στο θέμα του Covid-19 και παίζει ακόμα και με τη σωματική ακεραιότητα των παικτών; Από τους διαιτητές που για μία ακόμα φορά έβγαλαν το κόμπλεξ τους απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που δεν ενοχλεί, δεν φοβίζει, δεν…δεν…δεν…; Η από τον Δημήτρη Ιτούδη που κατάφερε να πετύχει το ακατόρθωτο; Να φεύγει από το ΟΑΚΑ υπό τις πιο έντονες αποδοκιμασίες που «πράσινου» κόσμου. Κάτι που ουδέποτε θα είχε φανταστεί ακόμα και ο ίδιος.

Δικαιολογίες ναι, η εικόνα όμως δε δικαιολογείται

Στο αγωνιστικό μέρος το ματς η αλήθεια είναι πως δεν αντέχει και σε πολλές αναλύσεις. Οι δικαιολογίες για τους «πράσινους» είναι πάρα πολλές αλλά η εικόνα που έδειξαν πάνω στο παρκέ του κλειστού των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων δεν… δικαιολογείται. Ούτε γι αστείο. Οι παίκτες του «τριφυλλιού» που ταλαιπωρήθηκαν, όσο ελάχιστες ομάδες, από τον κορονοϊό, δεν είχαν ανάσες, δεν είχαν ρυθμό και ο Πρίφτης δεν είχε… βάθος. Είναι χαρακτηριστικό ότι ουσιαστικά μόλις δύο προπονήσεις μπόρεσαν να κάνουν οι «πράσινοι». Ούτε rotation μπορούσε να κάνει, ούτε μπορούσε να κρατήσει φρέσκους τους παίκτες του. Αλλά και αυτό είναι μια δικαιολογία μέχρι ενός ορισμένου σημείου. Γιατί από το 20-17 (που προηγήθηκε ο Παναθηναϊκός) και έπειτα στο παρκέ δεν υπήρχε Παναθηναϊκός. Και σε αυτό δεν φταίει κανένας Covid. Φταίει ο Παναθηναϊκός και μόνο. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού δέχθηκαν σερί 0-23, έκαναν περίπου 7.30 λεπτά να πετύχουν καλάθι και… θόλωσαν το μυαλό του.

Κάθε εβδομάδα τα ίδια και τα ίδια

Κάπου εκεί μπαίνει το κομμάτι διαιτησίας. Για μία ακόμα φορά οι… απεσταλμένοι της διοργάνωσης στο ΟΑΚΑ έφτασαν στην Αθήνα για να βγάλουν πάνω στον Παναθηναϊκό το κόμπλεξ τους. Αλλά και απόψε η συνολική εικόνα και (φυσικά) το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι θέμα διαιτησίας. Όμως και σε αυτό το κομμάτι ο Παναθηναϊκός οφείλει να σεβαστεί τον εαυτό του, οφείλει να σεβαστεί την ιστορία του και πρέπει να βρει άμεσα λύση. Δεν είναι δυνατόν κάθε εβδομάδα, σε κάθε γήπεδο, σε κάθε αγώνα, να υπάρχουν τρεις τυχάρπαστοι οι οποίοι «παίζουν» με την φανέλα και το όνομα της ομάδας που κουβαλάει στη φανέλα της 6 ευρωπαϊκά τρόπαια.

Ο Πρίφτης οφείλει να βρει τη λύση

Ο πρώτος, όμως, που πρέπει να βρει λύση… χθες είναι ο Δημήτρης Πρίφτης. Η ομάδα είναι στην χειρότερή τους κατάσταση, σαφώς επηρεασμένη από τα πολλά κρούσματα κορονοϊού και της αγωνιστικής απραξίας, αλλά ο καιρός περνάει και ο Παναθηναϊκός χειροτερεύει. Σε λίγο καιρό οι «πράσινοι» θα είναι αντιμέτωποι με την πρώτη μεγάλη πρόκληση της σεζόν. Με το Final-4 του Κυπέλλου Ελλάδας. Με αυτή την εικόνα ο Παναθηναϊκός δεν έχει καμία τύχη. Για τίποτα. Ο Έλληνας τεχνικός θα πρέπει να βρει τον τρόπο να δώσει και πάλι ψυχολογία στους παίκτες του, για να μπορέσουν να πατήσουν και πάλι στα πόδια τους και να καταλάβουν ποια φανέλα φοράνε. Τα πράγματα, όσο περνάει ο καιρός γίνονται ολοένα και πιο δύσκολα. Την Παρασκευή θα βρίσκεται στο ΟΑΚΑ η Μακάμπι του Γιάννη Σφαιρόπουλου αποφασισμένη να παίξει τα ρέστα της. Ο Παναθηναϊκός έχει ελάχιστες ώρες για να βρει αντίδραση. Να δει τον Παπαπέτρου να γίνεται και πάλι αρχηγός, να δει τον Μέικον να βρίσκει και πάλι τον καλό του εαυτό, να δει τον Νέντοβιτς να βρίσκει ρυθμό.

Η μεταγραφή του Στέφαν Γιόβιτς είναι ότι καλύτερο έχει συμβεί το τελευταίο διάστημα στον Παναθηναϊκό. Ο Σέρβος, όμως, ακόμα και στην καλύτερή του κατάσταση να έρθει στην Αθήνα μόνος του δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα. Όσοι είναι απόψε στο ΟΑΚΑ θα πρέπει να βάλουν τον Γιόβιτς στο… κόλπο και όχι το ανάποδο.

Ο… επικήδειος τέλος. Χρόνος για περισσότερα πράγματα δεν υπάρχει. Η Μακάμπι περιμένει στη γωνία και ο Παναθηναϊκός είναι καταδικασμένος να αντιδράσει.

ΥΓ:Ο Δημήτρης Ιτούδης έχει αποδείξει πολλές φορές στην «πλούσια» καριέρα του πως έχει μάθει να σέβεται, να αναγνωρίζει και να εκτιμά. Άλλωστε και να ήθελε, μετά από 13 χρόνια παρουσίας στο πλευρό του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, δε θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά.

Απόψε όμως είδαμε έναν τελείως διαφορετικό Δημήτρη Ιτούδη. Έναν προπονητή ο οποίος θα ήταν αυτός που έπρεπε να «αποβληθεί» και όχι να ζητά με τέτοιο επιτακτικό τρόπο την αποβολή του Οκάρο Ουάιτ στο επίμαχο φάουλ με τον Τόρνικε Σενγκέλια.

Ο Έλληνας τεχνικός απόψε έδειξε να μην αναγνωρίζει και να μη σέβεται. Τόσο με τις συνεχείς του διαμαρτυρίες, όσο και με τις βόλτες του στο παρκέ, αλλά και τις αποφάσεις, που δε μας έχει συνηθίσει, με αποκορύφωμα το τάιμ άουτ που πήρε 48 δεύτερα πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας να είναι στο +24.

Ας ευχηθούμε να ήταν απλά ένα κακό βράδυ για τον Δημήτρη Ιτούδη και τίποτα περισσότερο.