Πειστικός, καλύτερος, απόλυτος

 Ο Παναθηναϊκός ήταν ορεξάτος απέναντι στον Άρη, δεν άφησε περιθώρια αμφισβήτησης και πήρε το ντέρμπι στην εποχή Αλαφούζου. Από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν καλύτερος και δίχως να αγχωθεί, πήρε το τρίποντο με 2-0 και τα γκολ των Παλάσιος και Αϊτόρ.

Δεν είναι ψέμα αν πω πως φοβόμουν το σημερινό παιχνίδι, καθώς οι εκατέρωθεν σημαντικές απουσίες δεν ήξερα πως θα επηρεάσουν το τριφύλλι. Η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν κυνηγάει μόνο τις νίκες κατά την φετινή περίοδο αλλά και το χτίσιμο ψυχολογίας και αυτοπεποίθησης.

Κι αυτό ήταν το πιο θετικό στοιχείο από το σημερινό ματς.

Ο Παναθηναϊκός πάταγε γερά, δεν κρύφτηκε, κυριάρχησε και έδειχνε να έχει λογική νικητή. Το έβλεπες από τις κόντρες, από την ηρεμία, από τις συνεργασίες, από τα πάντα. Έβγαζε μάτι από την αρχή, πως δεν ήταν ούτε φοβισμένος, ούτε διστακτικός.

Ο Παλάσιος έκανε το καλύτερο του παιχνίδι με τα πράσινα. ο Βιγιαφάνες ήταν απλά παντού και ο Αϊτόρ (παρότι δεν μου αρέσει) δείχνει τάσεις βελτίωσης. Με βασικότατους παίκτες off, το τριφύλλι έδειξε πως βρίσκει λύσεις και δεν είναι 11 παίκτες και μετά το χάος.

Προφανώς, όλα τα παραπάνω τα πιστώνεται ο προπονητής καθώς εκείνος είναι που καταστρώνει τα πλάνα, εμπνέει και δίνει την ψυχολογία.

Προφανώς, κανένας δεν γίνεται να θεωρεί επιτυχία την…κατάληψη της πρώτης τετράδας, αλλά είναι δεδομένο πως η ομάδα φέτος παίζει καλύτερο ποδόσφαιρο και βγάζει όσο περνάει ο καιρός μεγαλύτερη διάθεση.

Πήραμε το πρώτο και μένουν -πιθανότατα- τέσσερα εναπομείναντα παιχνίδια κόντρα στην ομάδα που θα παίξουμε -λογικά- για την Ευρώπη και για την πρόκριση στον τελικό.