Το 2022 μπορεί να γίνει η χρονιά της επιστροφής!

Καλή χρονιά σε όλους. Υγεία, χαρές, κουράγιο για τα προβλήματα που θα παρουσιαστούν στο δρόμο σας κι αυτά να είναι όσο το δυνατόν πιο αντιμετωπίσιμα. Τα μόνα άγχη να είναι τι θα κάνει η ομάδα που αγαπάτε…

2022 λοιπόν. Περνάνε τα χρόνια. 12 μακριά απ’ το πρωτάθλημα για τον Παναθηναϊκό. Με τον καιρό να γράφει καθώς ούτε φέτος θα έρθει ο τίτλος. 8 χρόνια μακριά από κύπελλο. Εκεί η ελπίδα για τέλος στην ξηρασία, είναι σημαντική. 5 χρόνια μακριά από Ευρώπη. Από μόνο του ντροπιαστικό το γεγονός για τον Παναθηναϊκό.

Αναπόφευκτα, η σκέψη όλων είναι μία: Ήρθε επιτέλους η χρονιά που κάτι θα αλλάξει; Είναι αυτό το έτος που θα θυμηθούμε τον κανονικό Παναθηναϊκό; Κληρονομικό χάρισμα δεν έχουμε για να σας απαντήσουμε. Ούτε κανείς μπορεί να το πει με σιγουριά. Ειδικά σε ένα κλαμπ που υπερβολικά πολλές φορές, πυροβόλησε τα πόδια του. Έβγαινε απ’ το… βούρκο σιγά-σιγά κι αντί να ανασάνει βαθιά, έριχνε κι άλλη μια βουτιά.

Έχει τραβήξει απίστευτα πολλά αυτή η ομάδα. Στιγμές προσβλητικές, ντροπιαστικές, στενάχωρες, εξοργιστικές. Δεν έχει νόημα να τις υπενθυμίζουμε συνέχεια. Όχι για να προστατευθεί κάποιος ή κάτι. Απλά δεν αλλάζουν και επηρεάζουν την ψυχολογία όσων αγαπούν το Τριφύλλι.

Τα ματς έρχονται γρήγορα, θα είναι συνεχόμενα και κρίσιμα. Δεν είναι όμως παρά ένα σημείο του νέου έτους. Η επιτυχία του οποίου θα κριθεί από ένα και μόνο πράγμα: Απ’ το αν ο Παναθηναϊκός θα υπενθυμίσει σε όλους ποιος είναι. Αν καταλάβουν οι πάντες πως το μεγαλείο του επέστρεψε. Σε αγωνιστικό επίπεδο, σε επίπεδο δυναμικής. Να πάψει να είναι μια μίζερη διαδικασία, φοβική, με ηττοπάθεια και χαμηλή ποιότητα για το βεληνεκές του.

Στην ουσία λοιπόν, οι στόχοι του Παναθηναϊκού για τους ερχόμενους μήνες είναι απλοί:

*Η συνέχιση της αγωνιστικής επιστροφής του. Η διατήρηση της ανοδικής πορείας στο χορτάρι. Αυτή η ταυτότητα που έχει προσδώσει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, να παγιωθεί. Να μην είναι καν στοιχείο επισήμανσης, αλλά το φυσιολογικό για τους Πράσινους. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα κοντέψει ο Παναθηναϊκός στα στάνταρ που απαιτεί το στάτους του κλαμπ. Διαχρονικά κι όχι τα τελευταία χρόνια που λειτουργούν ως κακόγουστη φάρσα σε αυτό το επίπεδο.

*Κατάκτηση κυπέλλου. Μην κοροϊδευόμαστε, η κλήρωση είναι επιτέλους η ευκαιρία που έψαχνε ο Παναθηναϊκός για να πετύχει επιτέλους την επιστροφή στους τίτλους. Να πείσει τον κόσμο του πως είναι ξανά εδώ. Όχι με μια εφήμερη νίκη, όχι με 15 μέρες καλής φόρμα, όχι με ένα εμφατικό 5-0 και μετά μια ντροπιαστική εκτός έδρας ήττα απ’ τον κάθε πικραμένο. Τίτλος σε διοργάνωση που είναι μέσα όλοι οι «μεγάλοι», τίτλος που θα έρθει κόντρα σε αντίπαλο τέτοιου επιπέδου.

*Ξεκάθαρα ο κόσμος του Παναθηναϊκού όσο κι αν έχει αμφισβήτηση προς πολλά «κομμάτια» που αφορούν την ΠΑΕ, το αγωνιστικό τμήμα αρχίζει ξανά να το εμπιστεύεται. Επειδή ο Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του, πείθουν με όσα παρουσιάζουν στο χορτάρι. Από τους πρώτους μήνες του νέου έτους, έχει την ευκαιρία το Τριφύλλι να πείσει όλο και περισσότερους ξενερωμένους και απογοητευμένους υποστηρικτές της ομάδας, πως αγωνιστικά έχουν αλλάξει όλα. Κι αυτό από μόνο του αρκεί για να επαναφέρει χιλιάδες ανθρώπους. Αυξάνοντας τη συνολική δυναμική μιας ομάδας που είχε βυθιστεί υπερβολικά στη μιζέρια και την εσωστρέφεια. Όχι άδικα στις περισσότερες περιπτώσεις. Αλλά είναι απαραίτητο για το καλό των Πράσινων, να τραβηχτεί μια γραμμή ως νέα αφετηρία. Ειδικά όταν δείχνει αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός πως το αξίζει. Χωρίς να ξεχαστεί τίποτα, αλλά χωρίς να επιτρέπεται να δηλητηριάσει και το τώρα με έναν καλό και σοβαρό προπονητή, συν την προσπάθεια των παικτών.

*Αρχές και μέσα του 2022, υπάρχουν δύο ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΕΣ μεταγραφικές περιόδους. Ιανουάριος και καλοκαίρι. Εκεί πρέπει να αποδειχθεί πως αλλάζει η λογική. Δεν υπάρχει πλέον το διαρκές ράβε-ξήλωνε. Κυρίως όμως, οι κινήσεις που θα πραγματοποιηθούν θα «φωνάζουν» πως αρμόζουν στον Παναθηναϊκό. Παίκτες ποιότητας, παίκτες ηγέτες, παίκτες με προσωπικότητα, τους οποίους θα ζηλεύουν οι αντίπαλοι και θα λατρεύουν οι Παναθηναϊκοί. Χωρίς ημίμετρα, χωρίς να βολεύεται με τίποτα λιγότερο το κλαμπ, χωρίς «ας πάρουμε έναν να παίζει 2-3 θέσεις να βολευτούμε». Παράλληλα μια και η αναφορά είναι στις μεταγραφές, να σταματήσει επιτέλους και η διαδικασία ψαξίματος απ’ το μηδέν μέσω προτάσεων από ατζέντηδες. Υπάρχει πλέον τμήμα σκάουτινγκ. Σίγουρες λύσεις σε επίπεδο ποιοτικών/ηγετικών χαρακτηριστικών, με νοοτροπία «φτιαγμένη» για Παναθηναϊκό.

*Φυσικά μέσα στο 2022, να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί η συμφωνία με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς για συνέχιση της συνεργασίας των δύο πλευρών. Επειδή δεν γίνεται πάλι ο Παναθηναϊκός να αφήσει έναν προπονητή που δείχνει έργο, ξέρει που βρίσκεται, είναι σοβαρός και η δουλειά του φαίνεται δεν είναι μόνο στα λόγια.

*Δεν χρειάζεται καν να αναφερθεί η Ευρωπαϊκή επιστροφή. Μέσω του καλύτερου δυνατού πλασαρίσματος στο πρωτάθλημα (θα «σφραγιστεί» και μέσω κατάκτησης κυπέλλου, αλλά η καλή θέση στο πρωτάθλημα είναι ζητούμενο). Όχι απλά η 4η θέση αλλά κάτι παραπάνω. Που δε θα πανηγυριστεί, οτιδήποτε εκτός της 1ης θέσης δεν πανηγυρίζεται. Αλλά το καλό πλασάρισμα θα πείσει για το οριστικό… κλείσιμο της ψαλίδας που τόσα χρόνια ανοίγει κι ανοίγει κι έχει αναγκάσει τον Παναθηναϊκό να υποχωρήσει σε τραγικά στάνταρ.

Αυτά για αρχή… Απόλυτα εφικτά με την αγωνιστική άνοδο που επιδεικνύει η ομάδα. Ζήτημα διάθεσης αν αναφερθεί κανείς στις μεταγραφές. Αλλά σε κάθε περίπτωση, δε ζητά κανείς ούτε τον ουρανό με τ’ άστρα, ούτε κάτι αφύσικο. Τα απολύτως απαραίτητα για να θυμηθεί ο Παναθηναϊκός, πως είναι Παναθηναϊκός.

Υ.Γ. Λόγω των πληροφοριών των τελευταίων ημερών, είναι λογικό να αναφέρεται ως κομβικό σημείο για το 2022 η ιστορία του γηπέδου. Έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε που ο Αβραμόπουλος πετούσε με το ελικόπτερο μαζί με τον Φιλιππίδη πάνω απ’ την περιοχή του Βοτανικού (Ελαιώνα). Χωρίς εσωστρέφειες, χωρίς φαμφάρες και βήματα που απαιτούνται να γίνουν, απλά περιμένουμε τι θα συμβεί. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Με τα μέλη του Παναθηναϊκού να αποφασίζουν. Το πρόβλημα του γηπέδου έπρεπε να έχει λυθεί, χρόνια τώρα. Αποκλειστικό ζητούμενο το συμφέρον του συλλόγου. Τίποτα άλλο!