By Οι θέσεις στις οποίες ο Παναθηναϊκός καλείται να ενισχυθεί
Η
τρέχουσα μεταγραφική περίοδος δεν αναμένεται να είναι… γενναιόδωρη για τους Πράσινους. Όχι τόσο λόγω έλλειψης χρημάτων, χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι «το μπάτζετ είναι απεριόριστο» όπως είχε πει πριν από 18 χρόνια σε συνέντευξη Τύπου ο τότε πρόεδρος της ΠΑΕ Αργύρης Μήτσου…
Χρήματα υπάρχουν και ο Αλαφούζος, του οποίου η διάθεση αλλάζει από καιρού εις καιρόν, είναι σε καλό mood αυτή την περίοδο. Θα μπορούσε, δηλαδή, να δαπανήσει και περισσότερο από 1,5 εκατ. ευρώ για μεταγραφές (άλλωστε τον Σεχ Νιάς ο Παναθηναϊκός τον θέλει με αγορά, όχι ως δανεικό από την πρωταθλήτρια Γαλλίας, Λιλ). Τα προβλήματα, όμως, είναι δύο: α) η περιορισμένη, όπως πάντα, αγορά του χειμώνα β) η προφανής από το προηγούμενο καλοκαίρι διστακτικότητα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στο τελικό και οριστικό «ναι» για την απόκτηση ενός παίκτη.
Αν έχεις, βέβαια, τεχνικό διευθυντή, δεν χρειάζεται να κάνει (μόνο ή κυρίως) το προπονητικό τιμ την αναζήτηση. Στα φέρνει έτοιμα τα ονόματα ανά θέση ο sports director και εσύ επιλέγεις. Πολύ περισσότερο: αν διαθέτεις top τμήμα scouting θα μπορούσε να πει κάποιος ότι δεν σου είναι υπερ-απαραίτητος ο τεχνικός διευθυντής για τις μεταγραφές (πάντα είναι απαραίτητος για δεκάδες λόγους, ρόλους και καθήκοντα, αλλά λέμε τώρα…). Ο Παναθηναϊκός, δυστυχώς για το κλαμπ, δεν διαθέτει τεχνικό διευθυντή με απόφαση του Γιάννη Αλαφούζου από το προηγούμενο καλοκαίρι, δεν διαθέτει ούτε αξιόπιστο, πολυμελές και πανέτοιμο τμήμα scouting, στο οποίο θα μπορούσε να στηριχθεί με κλειστά μάτια ο προπονητής για να κάνει τις διορθωτικές κινήσεις του χειμώνα.
Βάσει αυτών των δεδομένων, λοιπόν, το λογικό είναι να περιμένουμε την απόκτηση ενός αμυντικού χαφ που θα δίνει ανάσες στον Ρουμπέν Πέρεθ ή και θα παίζει μαζί του ως βασικός σε «διαλεχτά» ματς (όλοι οι καλοί χωράνε στο 4-3-3) και εν συνεχεία κάποια «ευκαιρία» σε θέση στην οποία θα κρίνει το προπονητικό τιμ ότι αξίζει τον κόπο να γίνει μια μεταγραφή που θα κάνει τη διαφορά: ένας αριστεροπόδαρος στόπερ με ηγετικά χαρακτηριστικά επί παραδείγματι, χωρίς να αποκλείεται ενίσχυση σε κάποια άλλη θέση αν βρεθεί ο κατάλληλος … Πέραν τούτων, δύσκολα θα προχωρήσει σε κάποια κίνηση ο Παναθηναϊκός. Καθίσταται, σαφές, λοιπόν, ότι ο κορμός του θα παραμείνει εκείνος ο οποίος χτίστηκε το προηγούμενο καλοκαίρι. Ναι, με τον Σένκεφελντ παρόντα. Όχι, χωρίς τον Δημήτρη Κουρμπέλη.
Πόσο θα αναβαθμιστεί το ρόστερ, θα το δούμε μέχρι την 31η Ιανουαρίου: οι απαιτήσεις πολλαπλασιάστηκαν μετά την κλήρωση του Κυπέλλου και τον εφικτό δρόμο προς τον τελικό που άνοιξε στους Πράσινους ο δεύτερος μετά τον Τζιμπρίλ Σισέ σκόρερ του στο τελευταίο του πρωτάθλημα, Κώστας Κατσουράνης (οκτώ γκολ, περισσότερα από Λέτο, Σαλπιγγίδη!). Το βέβαιο είναι πως μεγάλη αναβάθμιση στο ρόστερ δεν πρόκειται να γίνει, συνεπώς ας περιμένουμε το καλοκαίρι, όταν λήγουν και μπόλικα συμβόλαια (Χατζηγιοβάνης, Μαουρίσιο, Βιγιαφάνιες, Χουάνκαρ, Σάντσες και των δανεικών Βιτάλ – Λούντκβιστ τα σημαντικότερα).
Σε ποιες θέσεις θα χρειαζόταν upgrade ο Παναθηναϊκός για να κλείσει ακόμα περισσότερο την ποιοτική διαφορά του από τον Ολυμπιακό και να συναγωνίζεται με ακόμα περισσότερες πιθανότητες επικράτησης ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Αρη; Τουλάχιστον σε τέσσερις θέσεις της ενδεκάδας…
1. Δεξιός μπακ
Κουλιμπαλί – Γιόχανσον-Σάντσες- Κώτσιρας. Αυτή είναι η σειρά των βασικών δεξιών μπακ του Παναθηναϊκού από το 2016 (με Μαρίνο Ουζουνίδη) και έπειτα. Ο καθένας με τα χαρίσματα και τα μειονεκτήματά του σε ύψος, ταχυδύναμη, τακτική παιδεία, αντοχές, προσήλωση, αμυντικά και επιθετικά. Ωπ! Ξεχάσαμε τον αξέχαστο Γιοάν Μολό, ο οποίος στα 31 του δεν δίστασε να δοκιμάσει τις δυνατότητές του και να κάνει μια αξιοπρεπέστατη σεζόν πέρυσι, υπό τις οδηγίες του Λάζλο Μπόλονι. Με τον Μολό, όμως, δεν κλείνεις την ψαλίδα. Κανένας από τους δεξιούς μπακ του «Big-5» αυτή τη στιγμή δεν είναι «Ομάρ» ή «Βιεϊρίνια» στα καλά του. Ολοι είναι κατώτερου επιπέδου. Και υπ’ αυτή την οπτική γωνία, είτε με τον Κώτσιρα είτε με τον Σάντσες στην ενδεκάδα ο Παναθηναϊκός δεν υπολείπεται σε μεγάλο βαθμό έναντι Λαλά, Ανδρούτσου, Μισελέν, Ρότα, Σούντγκρεν, Ροντρίγκο, Τέιλορ. Όμως αυτοί οι δυο καλού επιπέδου δεξιοί μπακ δεν θα «κάνουν τη διαφορά», δεν θα δώσουν την έξτρα ώθηση στην ομάδα, όπως επί παραδείγματι κάνει πολλάκις ο Χουάνκαρ ή έκανε ο Ινσούα σε πολλά ματς με την πράσινη φανέλα. Δεν πάμε σε επίπεδο… Γιούρκα – Φύσσα ή Γιούρκα – Μινχ, αλλά σίγουρα ο Παναθηναϊκός μπορεί να βρει το καλοκαίρι έναν καλύτερο βασικό δεξιό μπακ.
2. Στόπερ
Πρώτο ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό να είναι υγιής ο Μπαρτ Σένκεφελντ. Να πάρει διαδοχικά παιχνίδια στα οποία (με τα καλά και τα λάθη του, δεν είναι και… Φαν Ντάικ) υα προσαρμοστεί και πάλι απόλυτα σε συνθήκες ανταγωνισμού. Μοιάζει να βρίσκεται σε καλό δρόμο, αλλά ακόμα έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης ο Ολλανδός στόπερ που τόσο έλειψε στον Γιοβάνοβιτς κατά τη διάρκεια του πρώτου γύρου. Αν ο Σένκεφελντ δεν αντιμετωπίσει προβλήματα στον αστράγαλό του, ο κόουτς Ιβάν θα χρειαστεί έναν ικανότερο των Βέλεθ – Σάρλια – Πούγγουρα. Σίγουρα υπάρχουν πολλοί καλύτεροι αυτής της τριάδας… εκεί έξω, στην αγορά. Σίγουρα δεν είναι αριστεροπόδαροι στην πλειονότητά τους: το αναφέρουμε διότι έχει… κόλλημα με την απόκτηση αριστεροπόδαρου κεντρικού αμυντικού ο κόουτς. Σε κάθε περίπτωση, ένας πιο γρήγορος, με την ίδια δύναμη αλλά με καλύτερη τεχνική στόπερ από τους προαναφερόμενους, δεν είναι άμεσα ή το καλοκαίρι ένας ανέφικτος για τους Πράσινους στόχος…
3. «Οκτάρι»
Αν θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα υβρίδιο «Αλεξανδρόπουλου – Μαουρίσιο», θα έπαιζε δυο – τρία χρόνια στον Παναθηναϊκό και θα μοσχοπωλούνταν στο εξωτερικό. Δεν υπάρχει. Ο μικρός προσφέρει την ένταση, τα τρεξίματα, τα κλεψίματα, την πίεση, την κάθετη κίνηση, ενίοτε και το μακρινό σουτ που έχει προσθέσει στο ρεπερτόριό του. Ο Βραζιλιάνος έχει το κράτημα της μπάλας, το διάβασμα του παιχνιδιού, το πιο safe passing game και ένα σπάνιο για μέσο χάρισμα: όσφρηση του γκολ και… γκολ! Αξίζει να τον κρατήσει ο Παναθηναϊκός του χρόνου, στα 34 του; Και με πόσα χρήματα; Κατά τη γνώμη μας θα πρέπει να επιλεγεί (από τον Γιοβάνοβιτς, ασφαλώς, αν αποφασίσει να υπογράψει νέο συμβόλαιο πέραν του μονοετούς που «τρέχει» εφέτος) για παραμονή μόνο ένας εκ των Μαουρίσιο – Βιγιαφάνιες και τα χρήματα του συμβολαίου που θα «αφαιρεθεί» από το μπάτζετ να δοθούν για την απόκτηση ενός «οκταριού» με επιθετικογενή χαρακτηριστικά, ο οποίος θα είναι νεότερος του Μαουρίσιο και θα συνδράμει πιο ουσιαστικά σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Αν, ασφαλώς, έχει αποκτηθεί τον Ιανουάριο αμυντικός χαφ που θα υποστηρίζει τον Ρουμπέν Πέρεθ (Νιάς ή άλλος με τον δυναμισμό και τα χαρακτηριστικά του 21χρονου Σενεγαλέζου)…
4. Εξτρέμ
Ο Χατζηγιοβάνης δεν προβλέπεται να παραμείνει στον Παναθηναϊκό. Φαίνεται από αμφότερες τις πλευρές ότι ουδεμία «καίγεται» για την ανανέωση του συμβολαίου του που λήγει το καλοκαίρι. Με τα σημερινά δεδομένα θα είναι τεράστια έκπληξη αν παραμείνει και ακόμα μεγαλύτερη αν δούμε τον Βιτάλ και του χρόνου με την πράσινη φανέλα. Ακόμα κι αν υπήρχε η σκέψη για ανανέωση του δανεισμού του ή για διαπραγμάτευση για μείωση της ρήτρας αγοράς του Βραζλιάνου (4 εκατ. ευρώ), οι εμφανίσεις του δεν… βοηθούν πολύ προς αυτή την κατεύθυνση. Ας κρατήσουμε μικρό καλάθι διότι άλλαξε ήπειρο και έχει ήδη αγωνιστεί σε 48 ματς εντός του 2021 με Κορίνθιανς και Παναθηναϊκό, αλλά σε κάθε περίπτωση οι πιθανότητες παραμονής με τον έναν ή τον άλλο τρόπο είναι λίγες. Συνεπώς, ιδού πεδίο δόξας λαμπρό για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος δεν έχει βρει τα τελευταία χρόνια έναν εξτρέμ που θα τον βοηθήσει με ασίστ και γκολ όσο βοηθούν τους ανταγωνιστές του οι εξτρέμ που κατά καιρούς διαθέτουν Ολυμπιακός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ κυρίως (έχει και ο Αρης θέμα στα άκρα της επίθεσής του).
5. Σέντερ φορ
Ο Καρλίτος ήταν και παραμένει (όχι για πολύ απ΄ ότι φαίνεται, αν συνεχίσει να μην εκτελεί τα πέναλτι…) πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα, αλλά από την ημέρα (Λαμία – Παναθηναϊκός 1-3) που ο Γιοβάνοβιτς το «γύρισε» από 4-4-2 σε 4-3-3, έχει πετύχει μόλις ένα γκολ, από «πάρε – βάλε» ασίστ του Αϊτόρ στο 2-0 επί του Ατρομήτου. Ο Ισπανός που κάνει σούπερ σεζόν συγκριτικά με την περυσινή, ολοφάνερα είναι πολύ πιο αποτελεσματικός όταν έχει παρτενέρ: έλα, όμως, που το 4-4-2 το «σηκώνουν» ελάχιστες ομάδες στην Ευρώπη και ο Γιοβάνοβιτς δεν παίζει ποτέ με τρεις στόπερ ώστε να έχει ο «Τσάρλι» πιθανότητες για 3-5-2…
Τον Μακέντα «γκολτζή» δεν τον λες. Χίλια καλά έχει (ομαδικότητα, πίβοτ κινήσεις, ύψος, καλή αίσθηση του χώρου, επαγγελματισμός), αλλά «γκολτζή» και «ταχύ» δεν τον λες. Ο Φώτης Ιωαννίδης έχει πολλά προσόντα, έκανε εκπληκτική σεζόν για «ρούκι» πέρυσι, αλλά εφέτος, ειδικά στο 4-3-3, αναμένεται να πάρει λιγότερο χρόνο συμμετοχής: κακό για την εξέλιξή του και την ομάδα του, αλλά με τις εμφανίσεις του Καρλίτος, δεν θα μπορούσε να τον αντικαταστήσει ο Γιοβάνοβιτς, παρά μόνο να δώσει μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής στο νεαρό πρώην φορ του Λεβαδειακού.
Δύσκολος γρίφος, δύσκολη εξίσωση. «Μπεργκ», πάντως, ο Παναθηναϊκός δεν έχει. Αν βρει, αξίζει τον κόπο να πάρει το καλοκαίρι έναν σέντερ φορ της αξίας του Σουηδού. Αν δεν βρει παίκτη που θα είναι ικανός να ανεβάσει το επίπεδο του Τριφυλλιού, καλύτερα να μην πάρει το ρίσκο…
Comments