Η αλήθεια για Χεζόνια και Παναθηναϊκό

Επειδή πολύ έχουμε αναλωθεί με τον Κροάτη παίκτη τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα.

Ο Χεζόνια το καλοκαίρι που μας πέρασε έκανε μια επαγγελματική επιλογή. Άφησε στην άκρη το συναίσθημα (ως οφείλει να κάνει κάθε επαγγελματίας παίκτης) και θεώρησε πως για την δική του καριέρα θα ήταν καλύτερο να αφήσει το ΟΑΚΑ και να βρεθεί το Καζάν ώστε να φορέσει τη φανέλα της Ούνιξ. Αυτό όχι μόνο μεμπτό δεν είναι αλλά είναι το ορθό. Το φυσιολογικό. Και κανείς δεν μπορεί να το κρίνει. Δική του η ζωή, δική του η καριέρα, δική του και η απόφαση. Ο κόσμος σαφώς και θα εκδηλώσει την στεναχώρια/απογοήτευσή του για τη φυγή ενός παίκτης που γουστάρει και έχει δεθεί μαζί του, αλλά ως εκεί.

Τα «φάουλ» του Χεζόνια έγιναν μετά. Τα όσα έγιναν με τον μάνατζέρ του (που όφειλε να τον μαζέψει) και φυσικά τα όσα είπε και έγραψε ο ίδιος και δεν τα τήρησε ποτέ. Με αποκορύφωμα το περίφημο «Δεν θα αγωνιστώ ποτέ κόντρα στον Παναθηναϊκό». Αυτή ήταν η λεγόμενη… ταρζανιά. Αυτό όλοι ξέρουμε πως είναι κάτι που δε μπορεί να συμβεί. Δεν υπήρχε ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να πάει ο Χεζόνια στην διοίκηση της Ούνιξ, στον Περάσοβιτς και να τους πει «Ξέρετε, εγώ είμαι Παναθηναϊκός και στα δύο ματς δε θα παίξω». Το λάθος του ήταν που το είπε και το… υποστήριξε. Και στο τέλος εκτέθηκε και χάλασε και την εικόνα του σε μερίδα οπαδών του Παναθηναϊκού. Και για να είμαστε και ξεκάθαροι. Ουδείς στον Παναθηναϊκό περίμενε από τον Κροάτη να μην παίξει. Και δεν το ήθελαν στον Παναθηναϊκό. Είναι σαν αυτά που κοροιδεύουμε με τους δανεισμούς που κάνουν άλλες ομάδες και βάζουν όρους ότι κόντρα στην ομάδα μας δεν θα αγωνίζεται ο παίκτης.

Επόμενο σκληρό φάουλ, οι απαντήσεις του στον κόσμο κατά τη διάρκεια του αγώνα. Παναθηναϊκός και Χεζόνια για 40 αγωνιστικά λεπτά ήταν αντίπαλοι. Ο «Super Mario» όμως είναι επαγγελματίας παίκτης. Το σωστό θα ήταν να μην απαντάει και να μην προκαλεί (όχι σε μεγάλο βαθμό είναι η αλήθεια, αλλά προκάλεσε). Ο κόσμος (όσοι ήταν απέναντί του) έδειξε την απογοήτευσή του στο πρόσωπο του Χεζόνια. Απλά. Και στο κάτω-κάτω, εναντιώθηκε απέναντι στην αντίπαλο του Παναθηναϊκού. Τίποτα λιγότερο-τίποτα περισσότερο. Και κάπου εκεί θα έπρεπε να τελειώσει το θέμα και όχι να βρεθεί ένας ακόμα λόγος «πράσινης» διχόνοιας.