Σαν τρένο πάνω σε ράγες

Φαίνεται πως το παιχνίδι της 2^ης αγωνιστικής με τον Πανναξιακό ήταν το καμπανάκι που ταρακούνησε τις πράσινες και από τότε και μετά βλέπουμε κάτι διαφορετικό. Η ομάδα του Απόστολου Οικονόμου παρουσιάστηκε για ακόμα μια φορά απόλυτα πειθαρχημένη και προσηλωμένη στο στόχο της. Και ποιος ήταν ο στόχος σήμερα; Ήταν ένα ήρεμο απόγευμα που η ομάδα δε θα κινδυνεύσει, θα κάνει όλα τα βασικά σωστά και θα πάρει τους 3 βαθμούς.

Ο Οικονόμου, όπως πρέπει να κάνει ένας σοβαρός προπονητής, φώναξε όταν έπρεπε, ταρακούνησε την ομάδα αλλά και έψαξε στον πάγκο του. Άλλωστε ο εφησυχασμός δεν ήταν ποτέ φίλος των νικητών. Σε ένα παιχνίδι που η εικόνα στις επιθέσεις ήταν αρκετά καλή για τον Παναθηναϊκό ο προπονητής της ομάδας ζήτησε ακόμα καλύτερα ποσοστά καθώς ξέρει καλά ότι τώρα το πρόγραμμα θα βαρύνει απότομα και εδώ θα φανεί ποιοι θα ξεχωρίσουν στο πρωτάθλημα αλλά και στην Ευρώπη.

Σε ένα ακόμα παιχνίδι με μεγάλο ροτέισον και με όλες τις παίκτριες να παίρνουν χρόνο συμμετοχής, η Στεπανένκο έδειξε να είναι σε καλή κατάσταση και να αναλαμβάνει με επιτυχία τον μεγαλύτερο όγκο επιθέσεων. Βέβαια, η Αζέρα έδωσε σημαντικές βοήθειες και από τα μπλοκ και αυτό φάνηκε από το ξεκίνημα κιόλας όταν σταμάτησε ξανά και ξανά το «μεγάλο όπλο» του Μαρκόπουλου, την Κούλερκαν. Φυσικά και στις διακριθήσες βρίσκεται και η Παπαφωτίου. Το γεγονός ότι η Παπαφωτίου μπορεί να ανεβάσει την ομάδα με την καλή της απόδοση το ξέραμε εξ αρχής. Το εντυπωσιακό με την πασαδόρο του Παναθηναϊκού είναι το πόσο εύκολα μπορεί να προσαρμοστεί σε κάθε αλλαγή και σε κάθε ροτέισον και μάλιστα σε μια ομάδα που μπορεί σε κάθε σετ να παίζει με διαφορετική εξάδα. Η Παπαφωτίου όχι απλά μοίρασε απόλυτα σωστά το παιχνίδι αλλά κυριάρχησε πάνω στο φιλέ σε όσες διεκδικήσιμες φάσεις προέκυψαν, σέρβιρε με αποτελεσματικότητα (3 άσσοι) και ενίσχυσε το μπλοκ ξανά και ξανά.

Μπορεί να μην είδαμε τον Παναθηναϊκό να παίζει το ίδιο συχνά με πρώτο χρόνο σήμερα αλλά οι κεντρικές του βρήκαν τρόπο να φανούν και κυρίως η Κρος που σταμάτησε ή αλλοίωσε αρκετές φορές αντίπαλες επιθέσεις, γιατί μπορεί να πήρε μόνο 3 πόντους από μπλοκ αλλά «χάλασε» πολύ περισσότερες φορές τις επιθέσεις του Μαρκόπουλου. Η πολυφωνία στα άκρα έγινε ακόμα πιο εμφανής με τις τρεις γνωστές παρουσίες, Χαντάβα-Γκρόθες-Κωνσταντίνου, να εναλλάσσονται χωρίς να χαλάσει σε καμία στιγμή ο ρυθμός. Ο Παναθηναϊκός έχει την τύχη να έχει αυτές τις τρεις ακραίες στην πιο ώριμη φάση της καριέρας τους και αν εξαιρέσουμε κάποιες μικρές αστάθειες που εμφανίζονται που και που κυρίως στην υποδοχή τότε ίσως να μιλάμε για την πιο πλήρη τριάδα ακραίων στο πρωτάθλημα.

Αν και η παρουσία της Παπαστεργίου, της Τσιτσιγιάννη και της Κωνσταντέλλου ήταν σύντομη, είδαμε τις αθλήτριες να μπαίνουν με όρεξη και σοβαρότητα. Ειδικά η Παπαστεργίου, η οποία πέρασε μετά τα μισά του δεύτερου σετ και μάλιστα σε μια θέση πολύ κομβική, όπως είναι η πασαδόρος, ήταν πολύ προσεκτική, με αποκορύφωμα ένα μεγάλο ράλι στο οποίο έψαξε με υπομονή και ωριμότητα και τις δύο ακραίες αλλά και τη διαγώνιο ώστε να βρεθεί η αδυναμία στο αντίπαλο μπλοκ. Προφανώς το να προπονείσαι και να συνυπάρχεις με μια πασαδόρο όπως η Παπαφωτίου μπορεί να είναι ένα σημαντικό μάθημα ώστε η νεαρή Πηνελόπη Παπαστεργίου να γίνει ακόμα καλύτερη.

Ο Παναθηναϊκός είναι πολύ ορθά στημένος και είναι ξεκάθαρα ένα δημιούργημα του προπονητή του. Άπαντες αντιλαμβάνονται τη δυναμική της ομάδας αλλά ουδείς έχει τη διάθεση να προτρέξει και να πει μεγάλα λόγια. Η ηρεμία και η πολύ δουλειά είναι τα στοιχεία που βγάζουν αισιοδοξία στο πράσινο στρατόπεδο και το αποτέλεσμά τους φαίνεται στο γήπεδο αλλά όπως είπε και ο κόουτς Οικονόμου τώρα αρχίζουν τα πιο δύσκολα.