Ανάλυση: Τι θα δώσει ο Φερέλ στον Παναθηναϊκό – Πως θα “δέσει” με την ομάδα

Πως χρησιμοποιήθηκε στο ΝΒΑ και τι προβλέπεται να κάνει στον Παναθηναϊκό.

Ο Γιόγκι Φέρελ θα δώσει μια οντότητα στο περιφερειακό σουτ του Παναθηναϊκού, ο οποίος στα πρώτα 5 επίσημα ματς της σεζόν (Σούπερ Καπ, Α1, Ευρωλίγκα) ως ομάδα σουτάρει με 31/137 πίσω από την γραμμή των 6.75 μέτρων. ‘Ενας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη αλλά σίγουρα θα διορθώσει κάποια πράγματα στο μισό γήπεδο.

Στους Μάβερικς, ο Ρικ Καρλάιλ τον αξιοποίησε ως off-screen σούτερ έχοντας την πλειονότητα των περιφερειακών του εκτελέσεων έπειτα από την υποδοχή κάποιας πάσας παρά από δική του δημιουργία. Mάλιστα, την σεζόν 2017/18, στην καλύτερη του σεζόν στην ομάδα του Ντάλλας, είχε πάνω από τα μισά του εύστοχα σουτ έπειτα από ασίστ (το 55% ήταν assisted), δείγμα αν μη τι άλλο εξαιρετικό για κάποιον παίκτη που σαν χειριστής, θα περίμενε κάποιος να μονοπωλούσε τις κατοχές.

Θεωρώ πως η μικρότερη γραμμή του τριπόντου στην Ευρώπη ίσως τον ευνοήσει και ειδικά τα drop σχήματα που παίζουν κάποιες ομάδες στο Pick and Roll, δίνοντας του το αγαπημένο του σουτ, αυτό της μέσης απόστασης. Στην καριέρα του στο NBA, κάτι παραπάνω από 1/3 προσπάθειες του ήταν από μέση απόσταση, και οι περισσότερες ήταν unassisted.

Πέρα από αυτό, έχει κάποια finishes στο ζωγραφιστό με το 1/5 των προσπαθειών του στο NBA να πραγματοποιούνται σε αυτή την ζώνη με ευστοχία της τάξης του 53.1%. Όχι ο slasher per se αλλά κάποιος που μπορεί να βάλει κάποιο rim pressure όταν αυτήν την στιγμή μόνο οι Ιωάννης Παπαπέτρου και Χάουαρντ Σαντ Ρος μπορούν να περηφανευτούν πως το κάνουν.

Δεν ξέρω αν μπορώ να τον πω drive & kick δημιουργό (βλέπε Λούκας Λεκάβιτσιους, πχ) αλλά έχω την αίσθηση πως επειδή έχει καλό πρώτο βήμα, μπορεί να βάλει την αντίπαλη άμυνα σε scramble mode και ίσως τα ρήγματα που θα δημιουργήσει, θα είναι σε θέση να «ξεκλειδώσουν» κάποια πιο εύκολα σουτ για παίκτες όπως ο Οκάρο Γουάιτ ή ο Σαντ Ρος (κατ’ εξοχήν στατικοί σουτέρ).

Επιθετικά, δηλαδή είναι μια επιπλέον βοήθεια που αν μη τι άλλο, θα διορθώσει κάποιες από τις επιθετικές ανορθογραφίες. Ένας pass-first παίκτης με μέγεθος θα έπρεπε να ήταν δυναμικός σουτέρ για να είναι το τέλειο κομμάτι. Και δεδομένης της αγοράς σε αυτό το σημείο της χρονιάς, ήταν κάτι πολύ δύσκολο να βρεθεί.

Ναι μεν θα έβαζε την επίθεση σε μια ροή και θα έδινε έναν εξορθολογισμό των σχημάτων στην άμυνα αλλά δίχως να ήταν δυναμικός σουτέρ (ο Γιόβιτς, πχ, δεν είναι δυναμικός σουτέρ), δεν θα βελτίωνε πολύ το spacing. Και δεν το λέω γιατί έχω κάποιο όφελος να αναδείξω την μεταγραφή του Φέρελ αλλά για να σταθούμε περισσότερο στα θετικά της.