By Ο χαρισματικός Νεμάνια Νέντοβιτς, τα επιθετικά ριμπάουντ και τα κενά αμυντικά διαστήματα των «πρασίνων».
Όταν μιλάμε για μια ομάδα με τη δυναμική του Παναθηναϊκού, ήταν δεδομένο πως θα υπάρξει αντίδραση μετά την ήττα-έκπληξη από τον τεράστιο Άρη(Ανεξαρτήτως της κατάστασης για μένα η ομάδα της Θεσσαλονίκης παραμένει τεράστια).
Ήμουν πεπεισμένος ότι όποιο και να ήταν το αποτέλεσμα απέναντι στη Φενέρμπαχτσε ότι οι «πράσινοι» θα έμπαιναν στο παιχνίδι με το μαχαίρι στα δόντια για πολλούς λόγους. Ένας ήταν η επιστροφή των φιλάθλων μετά από τεράστιο διάστημα. Ένας ακόμη λόγος αφορά τον εγωισμό που προκαλεί στους αθλητές η αμφισβήτηση και ένα ακόμη κομμάτι αφορά τη φανέλα. Κάθε μεγάλη ομάδα που σέβεται τον εαυτό της κάποια στιγμή θα βγάλει αποτέλεσμα.
Όχι βέβαια πως ο Παναθηναϊκός έβγαλε αποτέλεσμα επειδή κέρδισε τη Φενέρμπαχτσε, αλλά ήταν μια καλή νίκη πρώτα για τη ψυχολογία των αθλητών και έπειτα για τη ψυχολογία του κόσμου.
Όταν αγωνίζεσαι σε club με υψηλά status είναι δεδομένο πως θα υπάρχει άγχος και πίεση. Όχι όμως τόσο μεγάλη που να σε πνίγει και να σε κλειδώνει όπως έγινε με τον Άρη περισσότερο και με τη Μονακό ως ένα σημείο.
Όσον αφορά τη παρουσίας του κόσμου, αυτό λειτούργησε με δύο διαφορετικές όψεις όσον αφορά τους νέους αθλητές που δεν έχουν βιώσει κάτι παρόμοιο. Στο πρώτο κομμάτι πήραν ξέφρενη ενέργεια που σε ορισμένα σημεία ήταν υπέρ τους, ωστόσο σε ορισμένα σημεία αυτή η ενέργεια παράσερνε τους αθλητές ή να κάνουν πράγματα εκτός λογικής ή να μην έχουν συγκέντρωση.
Είναι δεδομένο, όσο τρελό και αν ακούγεται, πως όλα αυτά τα παιδιά (βλ. Φλόιντ, Πέρι, Μέικον κλπ), θα είχαν ακούσει για το OAKA effect και θα περίμεναν πως και πως για να το ζήσουν. Βέβαια δεν είναι πάντα εύκολα διαχειρίσιμο.
Ο Παναθηναϊκός του Δημήτρη Πρίφτη προσπαθεί να αποκτήσει μια συγκεκριμένη ταυτότητα και προσανατολισμό, όσον αφορά το αμυντικό κομμάτι και κάθε φορά που θα παρεκκλίνει από αυτό, θα έχει δύσκολα βράδια. Οι «πράσινοι» έχουν αθλητές που επιθετικά μπορούν να δώσουν πράγματα αυτόφωτα(=δημιουργούν το δικό τους σουτ και να λειτουργούν έξω από ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλαίσιο), ωστόσο μέσα στη σεζόν θα κληθούν να βρουν εκείνα τα σχήματα που δημιουργούν επιθετική και αμυντική ισορροπία. Γιατί όπως είδαμε στη Μονακό, ούτε άμυνα μπορούσε να παίξει, ούτε η επίθεση τα «έσταζε». Και θα υπάρξουν και άλλα τέτοια βράδια, όπως για όλες τις ομάδες. Το θέμα είναι πως διαχειρίζεσαι αυτά τα παιχνίδια. Που στηρίζεσαι.
Για το Παναθηναϊκό, πάντα στην άμυνα με λίγες επιθετικές ενέσεις…
Σχετικά με το χθεσινό παιχνίδι, ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλός επιθετικά με λίγες καλές εκλάμψεις αμυντικά. Μην ξεχνάμε ότι αντιμετώπισε μια ομάδα με μεγαλύτερο βάθος όχι μόνο από τον ίδιο, αλλά και από τη Μονακό. Το επιθετικό κομμάτι λειτούργησε γιατί τα γκαρντ ήταν επιδραστικά(βλ. Μέικον, Πέρι και Νέντοβιτς) στον εκτελεστικό τομέα, ενώ το ίδιο ισχύει και για τα φόργουορντ που μπορούν να δημιουργήσουν το δικό τους σουτ(βλ. Παπαπέτρου, Σαντ-Ρος και Γουάιτ). Όσον αφορά τους ψηλούς, οι σκληρή αλήθεια είναι ότι από τη στιγμή που ΔΕΝ έχουν σε μεγάλο βαθμό τη δημιουργίας του δικού τους σουτ, ζουν και πεθαίνουν από τη δημιουργία των υπολοίπων.
Πάμε όμως στα αμυντικά κομμάτια:
Pick-n-Roll Defense
https://www.youtube.com/watch?v=mGLztFnPcyY&feature=emb_title
Για μια ακόμη φορά το μεγαλύτερο πρόβλημα των «πρασίνων» αφορούσε την άμυνα στη μπάλα. Η πίεση χωρίς τον Πέρι μέσα δεν ήταν σε καλό βαθμό. Δεν υπήρχαν ενεργά χέρια μόλις πέρναγε ο user, άλλες φορές ξεχνιόταν η αδύνατη πλευρά και άλλες ο ψηλός δεν είχε τη κατάλληλη θέση. Στο πρώτο ημίχρονο υπήρχαν ελάχιστες pick-n-roll δράσεις που απέτρεψε ο Παναθηναϊκός, αλλά πιο συγκεκριμένα μπορούμε να θυμηθούμε τη τελευταία φάση με το Παπαπέτρου που ξεκινάει από καλή άμυνα του Έβανς με το deflection. Από εκεί και έπειτα δέχτηκε συνολικά 20 πόντους, 11 στο πρώτο και 9 στο δεύτερο μέρος.
Isolation Defense
https://www.youtube.com/watch?v=HMJOgdITjng&ab_channel=CoachKonstantinosPanas
Ήταν μεγάλη πληγή του Παναθηναϊκού που φάνηκε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό προς το τέλος του παιχνιδιού, όταν ο Παναθηναϊκός προσπέρναγε. Η Φενέρμπαχτσε χτυπούσε συνέχεια μέσα από απομόνωση, στοχευμένα σε συγκεκριμένους αθλητές που αδυνατούσαν να αμυνθούν. Παρότι η καλή επιθετική βραδιά δεν χάλασε το ρυθμό των «πρασίνων» είναι απαραίτητο στη συνέχεια να βελτιωθούν σε αυτό το κομμάτι.
Transition Defense
https://www.youtube.com/watch?v=my3lJl3Z2Ow&ab_channel=CoachKonstantinosPanas
Πάμε σε ένα κομμάτι που γράφτηκε παραπάνω. Η παρουσία του κόσμου έδωσε ώθηση στους παίκτες να βρουν ενέργεια, ωστόσο σε άλλες καταστάσεις περισσότερο τους μπέρδεψε το μυαλό τους και ήθελαν να κάνουν εξεζητημένα πράγματα. Δηλαδή η Φενέρμπαχτσε τιμώρησα κάθε κακή επίθεση ή βιαστικό λάθος των «πρασίνων». Ο Παναθηναϊκός δέχθηκε 17(!!!) πόντους στον αιφνιδιασμό κάτι που είναι αποτρεπτικό για μια ομάδα με αμυντικό προσανατολισμό και εδώ που τα λέμε για κάθε ομάδα. Το σημαντικό κομμάτι είναι πως τους δέχτηκε όλους στο πρώτο μέρος, πράγμα που σημαίνει πως οι παίκτες δέχτηκαν την πληροφορία από το προπονητής τους και στο δεύτερο ημίχρονο εμφανίστηκαν βελτιωμένοι.
Offensive Rebounding/Hustle
https://www.youtube.com/watch?v=nw64zBkPiXg&ab_channel=CoachKonstantinosPanas
Στο κομμάτι του επιθετικού ριμπάουντ έχω τοποθετηθεί πολλάκις από τα φιλικά. Είμαι πεπεισμένος πως με το μέγεθος και το αθλητικό πακέτο των «πρασίνων» από το «3» και πάνω, πως θα είναι από τις καλύτερες ομάδες της λίγκας στο επιθετικό ριμπάουντ. Για την ώρα, χωρίς να έχει τελειώσει ο δεύτερος γύρος φιγουράρει στη πρώτη θέση με 14.5 επιθετικά ριμπάουντ ανά παιχνίδι. Ωστόσο πάμε στο αρνητικό κομμάτι. Οι «πράσινοι» έδωσαν 9 επιθετικά στη Φενέρ, όσα και στη Μονακό, ωστόσο αυτό που προβληματίζει είναι ότι φαίνονται παραπάνω από τα δικά του ριμπάουντ για ένα λόγο. Οι αντίπαλοι του σκοράρουν πιο εύκολα με δεύτερες ευκαιρίες σε λιγότερες προσπάθειες από ότι ο Παναθηναϊκός. Αυτό σίγουρα δείχνει πως χρειάζεται συγκέντρωση στα block out και κυρίως να αμυνθεί άμεσα ή έμμεσα στην επιθετική δράση.
Nemanja Nedovic
https://www.youtube.com/watch?v=7CXOkGCwHzc&ab_channel=CoachKonstantinosPanas
Ο Σέρβος γκαρντ είναι σίγουρα ο πιο προικισμένος σκόρερ του «πράσινοι» ρόστερ και φυσικά είναι απαραίτητος τόσο στον εκτελεστικό, αλλά και στον δημιουργικό τομέα. Είδαμε πόσο καλά αντιδρούσε στο pick-n-roll και πως έδινε ελεύθερα σουτ στους συμπαίκτες του. Είδαμε πως στα κρίσιμα βγήκε μπροστά με μεγάλα σουτ και φυσικά ο μεγάλος Νεμάνια Νέντοβιτς είναι πίσω. Δεν υπάρχουν πολλά που μπορούμε να πούμε. Σε ένα ρόστερ αμυντικά προσκείμενο, ο Σέρβος είναι η ένεση ποιότητας που χρειάζεται αυτός ο Παναθηναϊκός.
Ανώνυμος
Comments