Απούσα η άμυνα και τα γκαρντ

Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να το πει με σιγουριά αυτό, εξάλλου αρχή της σεζόν είναι ακόμα αλλά όπως και να το κάνουμε φίλοι μου κάτι διαφορετικό περιμένουμε φέτος. Και προσέξτε δεν υπάρχει πλέον η δικαιολογία του covid-19 με τα άδεια γήπεδα και τις εκπλήξεις που είδαμε πέρσι σε μια περίεργη από κάθε άποψη σεζόν.

Οι κινήσεις που έγιναν το περασμένο καλοκαίρι στην ομάδα με τις ήξεις-αφίξεις μας προμήνυαν ότι κάτι καλό πάει να γίνει μιας και άλλαξαν αρκετά πρόσωπα και στον πάγκο αλλά και από παίκτες. Ο ερχομός του Δημήτρη Πρίφτη άφηνε ένα παράθυρο αισιοδοξίας ότι ήρθε ένας “κανονικός” προπονητής με παραστάσεις υψηλού επιπέδου στην Ευρώπη έχοντας ως παράσημο τους τελικούς στο EuroCup με την Ούνικς Καζάν άσχετα αν τους έχασε από την σημερινή του αντίπαλο την Μονακό ενώ στο πλευρό του έχει πλην των Βασίλη Σίμτσακ και Κώστα Χαραλαμπίδη, τον Ισίδωρο Κουτσό που πέρσι ήταν ο άνθρωπος-κλειδί στην ομάδα-έκπληξη της χρονιάς στο ελληνικό πρωτάθλημα, το Λαύριο δίπλα στον Χρήστο Σερέλη αλλά και αυτός που εμπιστεύτηκε στο προολυμπιακό τουρνουά ο Ρικ Πιτίνο για να κάνει το σκάουτ των αντιπάλων της εθνικής μας.

Ωστόσο για δεύτερη σερί χρονιά η ομάδα δεν έχει κατορθώσει να φέρει τον παίκτη-ορχήστρα στη δημιουργία του παιχνιδιού με αποτέλεσμα να ταλαιπωρείται σε αυτό το κομμάτι την ίδια ώρα που η πρωτάρα στη διοργάνωση Μονακό έχει παίκτες όπως ο Βέστερμαν, ο Τζέιμς, ο Λι, ο Άντζουσιτς στη περιφέρεια. Δε λέω πως αντίστοιχα ο Πέρι, ο Μέικον, ο Νέντοβιτς, ο Σαντ-Ρος και ο Μποχωρίδης είναι κακοί απλά δεν περιμένεις από αυτούς να σου κατεβάσουν τη μπάλα και παράλληλα να σκοράρουν όπως ξέρουν, θα το κάνουν όταν το απαιτήσουν οι συνθήκες.

Όσοι είδαν τα δύο παιχνίδια στο τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος» κόντρα σε Παρτιζάν και Αναντολού Εφές είδαν πως η ομάδα κατά διαστήματα έπαιξε καλή άμυνα κάτι που της έδωσε και τις νίκες, όπως το ίδιο έπραξε και στο Super Cup της Πάτρας με αντιπάλους το Λαύριο και τον Προμηθέα κατακτώντας το πρώτο τρόπαιο της σεζόν. Αυτή η άμυνα όμως πήγε στράφι σήμερα ενώ άξιο αναφοράς είναι και το 0/17 σουτ των Νέντοβιτς και Πέρι. Δεν θα κακολογήσω τους συγκεκριμένους μιας και κάθε παίκτης έχει τα πάνω και τα κάτω του σε μια αγωνιστική σεζόν, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για έναν μαραθώνιο 34 αγωνιστικών στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Το ερώτημα ωστόσο είναι τι μπορεί να βελτιώσει σε σχέση με τους προκατόχους του ο Πρίφτης; Είναι πολύ άσχημο να βλέπεις ποσοστά σε σουτ όπως 23/50 δίποντα και 4/20 τρίποντα και να μη μπορείς να αντιδράσεις. Ο προπονητής όποιος και αν είναι αυτός οφείλει να ανακατεύει την τράπουλα ανά πάσα ώρα και στιγμή και να δίνει χρόνο συμμετοχής σε όλους τους παίκτες που έχει στη διάθεσή του έτσι ώστε να μπορεί να δει κατά πόσο είναι ή όχι ετοιμοπόλεμοι και ικανοί για αυτό το επίπεδο.

ΥΓ: Μακάρι να διαψευστώ στη συνέχεια…

ΥΓ 2: Άλλος ένας τίτλος για 27ο συναπτό έτος

ΥΓ 3: Ο κόσμος επέστρεψε στο γήπεδο μαζί και οι απαιτήσεις